[Işıldayan Safir]

Canım tebrik ederim. Bak olmuş boşu boşuna hırpaladın kendini o kadar. Ne güzel kabul edilmişsin ama çok kızıyorum sana. Niye mutluluğunu doya doya yaşamıyorsun da hemen olumsuz düşüncelerin esiri oluyorsun. Kendini ödüllendirmen gerekirken asıl başarmam gereken şey bu değil diyorsun? Niye canım? Niye başarını kabul etmiyorsun? Olayları, kişileri, olması gerekenleri bir kenara bırak... Kendini takdir et lütfen. Buna layık değil misin? Bileğinin hakkıyla kazandın. Çalışmasam olmayacak diyip duruyorsun. Herkes nasıl çalışıyorsa sende öyle çalışacaksın. Bir sürü insan okuyor. Mezun oluyor. Senden çok mu zeki herkes? Biraz umutlu ol. Anı yaşa.

Bunu sana daha önceden de söyledim. Tekrar ediyorum. Akıl çok misafirperverdir. Hangi düşünceyi davet edersen onu ağarlarsın. Endişelenmeyi bırak artık. Önündeki tek engelin bu. Ve kendine zarar veriyorsun. Bunu mesajlarında çok net görebiliyorum. Mutlu olmayı hakediyorsun.

Tekrar tebrik ederim seni. Biliyorum ki elinden gelen her şeyi yaptın. Bundan sonra da yapacağına inanyorum. Önemli olan da bu zaten.

Sevgiyle kal, sağlıkla nefes al.