[Işıldayan Safir]

Yükseğe Çıkmak

Eski Birleşik Devletler Başkanı John F. Kennedy meydandan ülkeyi nasıl yöneteceğine dair sonsuz sayıda öneri ve eleştiri almıştı. Çoğunu da iyi niyetle karşılamıştı. Meydanın daha iyi nasıl başkan olunacağına dair yorum ve düşüncelerine cevaben sık sık sevdiği bir hikayeyi anlatırdı. Hikaye şöyle:

Bir zamanlar medya, her zaman kusursuz oynayan efsanevi bir beyzbol oyuncusundan bahsederdi. Bu oyuncu, topa vurma sırası ondayken hiç ıskalamazdı. Köşe noktasındayken hiç gol kaçırmazdı. Meydan oyuncusu olarak topu hiçbir zaman düşürmezdi ve hatasız bir isabetle atlardı. Çok hızlı koşar, mükemmel oynardı.

Aslında bir şey dışında bütün zamanların en iyi oyuncuları arasında olmasına hiçbir engel yoktu. Sadece kimse onun birasını ve sosisli sandviçini bırakıp oynamak için basın odasından dışarı çıkmaya ikna edemiyordu! Medyaya açıklama yapmaktan oynamaya fırsat bulamamıştı.

Çoğumuz bunun ne demek olduğunu anlayabiliyoruz, çünkü hepimizin hayatında eleştiren ve ahkam kesen insanlar vardır. Hataları çabucak bulmada üstlerine yoktur ve akıl hocalığında da oldukça beceriklidirler.

İş eleştiri almaya gelince, bence anlamamız gereken ilk şey bütün eleştirilerin de yararsız olmadığıdır. Akıllı insani eleştirinin içindeki cevheri bulup çıkartır ve daha sonra geliştirmek üzere biriktirir. Ama eleştiri haksız gibi görünüyorsa, atmacayı hatırlatmakta yarar var.

Kargaların saldırısına uğradığında atmaca karşı saldırıya geçmez. Bunun yerine gittikçe genişleyen daireler çizerek gökyüzüne yükselir. Ta ki baş belaları onu rahat bırakıncaya kadar…

Peki siz, eleştirilerden öğrenilecek bir şey olmadığında, yükseklere çıkıp süzülebilir misiniz?