[Işıldayan Safir]

Bugün Yapın

İsviçreli bir bayan, ABD’de bir iç hat uçuşunda başından geçenleri anlatmıştı.

Uçuş sırasında akşam yemeği servis edilince, kadın ilk olarak tatlısını –nefis görünümü olan bir çikolatalı pasta- açar ve üzerine bolca tuz ve biber eker. Uçuş görevlisi şok bir halde bayana ‘Aman Tanrım, tatlınıza tuz ekiyorsunuz’ der.

‘Ama’ der kadın, ‘bu beni onu yemekten alıkoyuyor.’

İçindeki inanılmaz tahrik duygusunu bastırmak için bayanın bulduğu bir yol… Ama yaşamın başka alanlarında, içimizdeki tahrik duygusunu bastırmamız bu kadar kolay olmayabilir. Mesela bugün ‘kendimizi pek iyi hissetmediğimiz’ için, gerçekten yapmamız gereken egzersizleri yapmamak için tahrik olabiliriz. ‘Gerçekten bırakmak istememize’ rağmen, vazgeçemediğimiz bir huyumuz ya da alışkanlığımıza o gün teslim olabiliriz. O hep planladığımız, neredeyse başlayacağımız okumaya hiç başlayamayız ya da hep kayıt olmayı düşündüğümüz o müzik kursuna bir türlü kayıt olmayız. Bunları gerçekten yapmak istiyoruzdur aslında ama tek sorun ertelemeye duyduğumuz o yoğun tahriktir.

Peki bir şeyi gerçekten yapmak istiyorsak, başlamak için bugünden daha güzel bir gün olabilir mi?

Tahrik öyle bir şey ki; fırsat sadece bir kez kapımızı çalar ama bizi yerimizde saymaya iten tahrik duygusu yıllarca bıkmadan usanmadan kapımızı tekmeler.