[Işıldayan Safir]

Teşekkür Edilmeyen İnsanlar

Boston Üniversitesi’nde hocayken, William Stidger bir ara sürekli, hayatında teşekkür edemediği ve minnettar olduğu insanların sayısının ne kadar çok olduğunu anlatır dururdu. Bu insanlar kimi zaman, ona eğitimi ve yetişmesinde yardımcı olmuş bir büyüğü, kimi zaman ona ilham vermiş birisi, kimi zaman da gösterdiği ilgi ve anlayışla onun üzerinde sonsuz etki bırakmış bir insan olurdu.

Bu insanlardan birisi de, okuldan mezun olduktan sonra uzun yıllar kendisinden hiçbir haber alamadığı öğretmeniydi. Haber alamamış olsa da, William Stidger’a şiir sevgisini aşılayan ve içinde diğer öğretmenlere duyduğundan farklı bir sevgi oluşmasını sağlayan öğretmenini hiç unutmamıştı. Bir gün ona karşı duyduğu minneti anlatan ve teşekkür eden bir mektup yazmaya karar verdi.

Aldığı cevap, yaşlı ve güçsüz bir insanın elinden çıkmış olduğu belli olan, bozuk ve düzensiz bir yazıyla yazılmıştı. Mektup, ‘Benim sevgili Willie’m’ diye başlıyordu. William sevinç içindeydi. 50’sini devirmiş, soğuk görünümlü bir profesör olarak artık dünya üzerinde kendisini ‘Benim sevgili Willie’m’ diye çağırabilecek birinin kalmadığını düşünüyordu çünkü.

Mektup şöyleydi:

Benim sevgili Willie’m,

Yazdığın mektubun benim için ne anlama geldiğini anlatmak için kelimeler yetersiz kalır. 80’lerimdeyim, küçük bir odada yaşıyorum, yemeğimi kendim yapıyorum, geçmişi düşünerek hayatımın sonbaharında mutlu olmaya çalışıyorum. İlgini çeker mi bilmem ama tam 50 yıl öğretmenlik yaptım ve bana yazdığın mektup bugüne kadar aldığım ilk teşekkür mektubuydu. Ve inan ki; hayatımda bugüne kadar hiçbir şey beni, soğuk bir kış günü kapıma gelen bu mektup kadar mutlu edemedi.

Kolay kolay ağlamayan William mektubu bitirdikten sonra gözyaşlarına boğulmuştu. William’ın geçmişinden, o hiç teşekkür edemediğimiz insanlardan biriydi, yaşlı öğretmen. Hepimizin hayatında ne çok var böyle insanlar öyle değil mi? Kimi zaman bir öğretmen, diğerlerinden farklı bir şey katan bize ya da kendimize inanmamızı sağlayan, yeteneğimizi keşfeden ve hiç unutamadığımız bir insan.

Hepimiz hayatımızı değişik yönlerden etkilemiş ve şekillendirmiş o insanları hep hatırlarız. Üzerimizdeki etkileri bizi değiştiren insanları… William Stidger, minnetini ifade etmek için bir yol bulmuş, öğretmenine mektup yazmıştı.

Peki sizin geçmişinizde o, hiç teşekkür edemediğiniz insanlar kim? Düşünün, belki ‘Teşekkür ederim’ demek için çok geç değildir.