[Işıldayan Safir]

Regresyon Hipnoterapisi, klasik bir hipnoz uygulamasının ötesinde, ileri düzeyde duygu boşaltma tekniklerini içeren derin bir çalışmadır. Hem uygulayanın, hem de uygulananın, çok daha derin bir anlayış ve kavramlara sahip olmasını gerektiren bir çalışmadır.

Bu sistem, basit bir hipnozun ötesindedir. Tedavi ya da psikoterapiyle uzaktan yakında ilgisi yoktur.

Bu sistem basit bir gevşeme ve rahatlamanın ötesinde, sonuçlar vaat eder.
Bildiklerimizin öğrendiklerimizin ötesinde zihinsel açılımlar sunmayı vaat eder.
Regresyon terapisinin kendi içinde temel bir anlayışı ve felsefesi vardır. Bu felsefe kullanılan tekniklere, büyük etkililik ve akıcılık kazandırır. Seansların akıcılığı içinde adımlar birbiri içine girer.

Regresyon Terapisinin adımları:
1. Duyguyu güçlendirmek
2. Duyguya regresyon yapmak
3. Olayın duygusunu boşaltmak
4. Diğerlerinin affı
5. Kendinin affı
6. Olaydaki iyiyi yanı bulmak
7. Direk telkin

Duygular bilinçaltına giden direk yollardır. Sorunun gücü duygulardadır. Sorunu sürdüren duygulardır. Bu duyguları yaratan olaylara ulaşmak için, yine bu duyguları kullanmak gerekir.

Regresyon terapisinde temel adım, duyguya odaklanmak ve duyguyu açığa çıkarmaktır. Sonra bu duygular bizi olaylara götürmeye başlar. Bilinçaltı hangi olayların temizlenmesi gerektiğini bilir. Olaylar ve duygular bilinçaltında birlikte depolanmıştır. Kişi o duyguları yaşamında bir çok kereler aynısı ile hissetmiştir. Bu bağlantı bilinçaltında mevcuttur. İlk olaya kadar bağlantılıdır. Bu nedenle çözümü bulmak için duygular vazgeçilmez araçlardır.

Regresosyon hipnoterapisi, danışan ve terapistin birlikte çalıştıkları bir süreçtir, ortak bir çalışmadır. Terapist danışana bilinçaltını nasıl harekete geçireceğini öğretir.

Duygular hissedildikçe, bilinç ve bilinçaltı arasında bir sınır olarak kabul ettiğimiz kritikal faktör baypas olur. Duygusal akıla geçince, bilinçaltıyla iletişim başlar. Regresyon hipnoterapisi süreci, bilinç ve bilinçaltının ortak çalışmasıdır. Bilinçaltı böyle bir çalışmada iyileştirilmesi gereken olayı bilince verir.

Duygular aracılığı ile regresyonu sağlamak çok kolaydır. Duygu güçlendikçe, kritik faktör bypass olur. Duygu güçlendikçe, bilinçli akıl devre dışı kalır. Bilinçaltı rahatlıkla o duyguyla bağlantılı olayları açığa çıkarma potansiyeline sahiptir. Duygular ve olaylar birbirine bağlıdır. Daha önce aynı hissettiği olaylarla bağlantıları açığa çıkarmaya başlar... Yani duygular bilinçaltıyla doğrudan ilişki kurar.

Duygu hissetmek, duyguların farkında olmak önemlidir. Regresyon hipnoterapisiyle çalışırken, henüz duygu hissedilmeden, regresyona geçilmez. Bu nedenle, kişilere duyguları hissettirme, fark ettirme çalışmaları, duyguya odaklama çalışmaları bu sistemin parçasıdır. Bir şekilde bedende duygu vardır. Ama henüz kişi bunun farkında değildir. Bu farkındalık sağlandığı zaman, regresyonlar başlar.

Regresyonda hedef ilk olayı bulmaktır. İlk olay, kişinin, yaşamında şu anda sorun olarak gördüğü durumun, yaşamında ilk başladığı olaydır. Şu anda çözmesi gereken çatışmayı her şeyiyle içinde barındıran ilk olaydır.

Deneyimler bir şekilde yaşamda öğrenilir. İlk olay yaşandığı anda, çözümlenemediği için, zihin tarafından olumsuz olarak kaydedilmiştir. Daha sonra yaşanan olaylar da aynı yükü bu olayın üzerine eklemiştir. İlk olay zihne yerleştikten sonra, eğer müdahale edilmezse ömür boyu orada aynı etkiyi taşır. İlk olay çoğunlukla hatırlanan bir olay değildir.

İlk olaylar, yetişkin aklın, bakışıyla son derece anlamsızdır. Örneğin çocukken bir kaç dk’lık bir yalnız kalma olayı, Panik Atak olarak bilinçaltına işlenmiştir ve zamanla ciddi korkular üreten, bir enerjiye dönüşmüştür.

Zihnin en önemli kuralı: "Zihin neye inanırsa onu gerçekleştirme eğilimine girer". Yani bu tip durumların hayati tehlike olduğuna inanırsa, benzer her durumda aynı korkuyu hissetmeye başlar. Bilinçaltı pekiştiren birçok olay sonrasında buna inanmaktadır.

Regresyon Hipnoterapisinde her türlü olaya açık olmak gerekir. Ama ön tahminlerde bulunmadan. Örneğin; köpek korkusunda ilk olayı, çocuklukta başlayan bir köpek korkusu olarak bekleriz ama belki de ilk ısıran ablasıdır. Bilinçaltı yaşadığı bu ilk korkuyu saklamıştır. İlk başlatan olayın enerjisi orada sıkışıp kalmıştır. Daha sonra yaşanan her olumsuz durum, bu ilk korkuyu, bir çığın oluşması gibi, çoğaltır durur. Erişkin yaşamında, basit bir olayın neden onu ölecekmiş gibi kötü hissettirdiğini anlayamaz. Anlam veremez. Ama bilinçaltının bu tip anlam verememelerle ilgisi yoktur. Bilinçaltı için bu bir koruma programıdır ve sonuna kadar işletilmelidir.

İlk olay çözüldükten sonra bilinçaltı akıl, tüm diğer izleyen olayları yeniden işlemden geçirir. Bunları yeni anlayış, berraklık ve bakışa göre yeniden çerçeveler.

Alıntıdır.