[Işıldayan Safir]

Sevmenin Tadını Çıkarın

Orduda görevli dört din adamıydılar. İçinde bulundukları Dorchester gemisinin sulara gömülmesini beklerken, birbirlerinin ellerinden tutuyorlardı. Cankurtaran botlarının, yaralı gemiden hızla uzaklaşmasını izliyorlardı.

Bu din adamlarının hikayesi, sevgiyi ve fedakarlığı bize öğreten çok güzel bir hikayedir.

Olay 3 Şubat 1943’de Grönland’ın güney kesimlerinde geçer. Soğuk kış gecesi, sanki bir battaniye gibi, denizde yol alan geminin üzerini örtmüştür. Gemideki 909 yolcunun çoğu uyumaktadır.

Aniden Dorchester şiddetle sarsılır. Bir Alman torpidosu geminin sağ yanına isabet etmiştir. Çok kısa bir süre içinde, gemi su almaya başlar. Dorchester batmaktadır!

Geminin terk edilmesi için emir verilir. Çoğu yaralı olan yolcular, batmak üzere olan geminin güvertesine çıkmış ve can yeleği aramaktadır. Bazılarıysa yaşadıkları şokun etkisiyle, ne yapacaklarını bilemez ve donmuş bir halde etrafa bakmaktadır.

Yaşanan kaosu, dört güçlü insan yok eder. Gemide görevli dört din adamı… Dördü, paniği yatıştırır, oraya buraya amaçsızca koşan şaşkın askerlere can yeleği bulur ve yataklarından kalkamayan yaralı askerlere yardım ederler.

Hiç can yeleği kalmadığında, her biri üzerlerindekini çıkarıp yeleği olmayan bir askere verir. Cankurtaran botlarının hepsi suya iner ve gemiden uzaklaşır. Sadece 299 yolcu bu geceden sağ olarak kurtulmayı başarabilir.

Dorchester soğuk sulara yavaşça batmaya başlarken, gemide kalan ve farklı dinlerden olan dört din adamı el ele tutuşup sadece bir tek tanrı için dua etmeye başlar. Geminin batıyor oluşunu umursamıyor gibidirler. Bütün umursadıkları, böyle bir anda, sevgiyi yaşayabilmiş olmalarıdır.

Böyle olağanüstü bir zamanda olmasa bile, sanırım bizlerin de umursaması gereken şey gerçekten budur: Sevgiyi yaşayabilmek…