[kumsal1980]

Bazen düşünüyorum bize gerçekten noluyor.Biz insanlara ne oluyor.İnsanları ezmek,küçük düşürmek neden bu kadar basit neden.2 aydır bir yerde çalışıyorum.İşe girdim diye sevinmem gerekirken artık her işe gidişimde tedirgin olmaya başladım.Kalite müdürümüz var.her defasında o kadar rencide edici konuşuyor ki.Evet böyle konuşmasına izin vermemen gerekiyor ama ben kişilik olarak biraz sessiz biriyim.Biraz da işten çıkmamak için susuyorum sanırsam.Ama o gün yaptığı şeyden sonra aşırı derece soğudum.Bundan yaklaşık üç hafta önce işle ilgili birisine danışmam gerekiyordu.Aradım telefonda tam anlamadım karşı bağırmaya başladı ben kötü olmaya başladım.Ve her defasında hata yapmaya başladım.O gün berbat geçmişti.Birde kalite müdürü yine bişeyler demişti.Neyse bu pazartesi bana kimseyle bir sorun yaşadın mı dedi.Seninle ilgili şikayetler geliyor dedi.Sonra başladı yine konuşmaya.Sen Türkçeyi nerden öğrendin.Doğudamı okudun ne alakaysa.O kadar rencide oldum ki.O gün başım ağrıdı.İnsanlara nolmuş dedim.Ben düştüm bir geçmiş olsun bile demedi.Diyeceğim o ki artık insanlıktan uzaklaşıyoruz.Stajer var ona sevgi ile yaklaştığım için samimi davrandığım için bana laf söylüyor.İnsanlar sevgiyle büyür öfkeyle küçülür.Ben yine de doğru bildiğim yoldan gidecem.O tür insanlar belki hayatta hep yükselecek ama ben böyle olduğum için bir daha kendimi sevdim.İyi geceler hayatımdeğişti ailesi :)))