[cedrus48]

Sevgili günlüğüm dün 1 yıldır ilk defa panik atak nöbetim oldu.Atak geçirdim.Hiç bitmeyecek sandım.Çok kötüydü.Tam hayatımdan bunu sildim derken.Demekki o beni silmemiş.Ölene kadar beni bırakmayacak.Oysa o kadar emindimki iyileştiğime artık bu nöbetlerin sona erdiğine kesin gözüyle bakıyordum.Ama yanılmışım.Şimdi düşünüyorum da demekki 1 yıldır beni üzecek telaşlamdıracak korkutacak bir olay yaşamamışım.Bende bunu yendim diye düşünmüştüm ama yanılmışım.O an atak anı o kadar kötü oluyorki Çarpıntı başlıyor , kalbim küt küt attığını duymaya başlıyorum.Kalb krizi geçiriyorum sanıyorum. Nefesim daralıyor sanki boğulacakmış gibi oluyorum.Artık kalb krizi geçirdiğimi bu sefer öleceğimi sanıyorum.Terliyorum her yerimi ateş basıyor.Sanki sıcak bir rüzgar suratıma üflüyor gibi oluyorum Başım dönüyor yere düşecek bayılacak gibi oluyorum. Sonra o an sanki dış dünyadan sıyrılıyorum hayal alemindegibi oluyorum.İnan sevgili günlüğü o an çok kötü Rabbim bu atakları düşmanıma bile vermesin.Oysa 1 yıldır atak geçirmiyorum diye o kadar umutlanmıştım ki.Neyse bunları düşünmek bile beni korkutuyor.Hayal abla banada yardım edermisiniz.Artık panikatağı hayatımdan silmek istiyorum.Bende gerçekten hayatımdeğişti demek istiyorum.Aacaba çok şeymi istiyorum.