Korktuklarımın hiçbiri olmadı günlük.
Ben gene vesveselerimle kaldım. Beraber uykusuz kalışımızla kaldık. Olsun akşam üstü kestirdik
Bugğn yeni öğrendiğim bir şeyi uyguladım. Olumsuz düşününce "bundan sonraki düşüncem ne olacak acaba?" diyorum. Beynim susuyor. O kadar ilginç ki...
Susuyor bir an afallıyor, ara veriyor. Çok komiğime gitti. Ama güzeldi. Bunun için teşekkür ediyorum.
Bugün ne farkettim biliyor musunuz? Geçmiş yazılarımı okurken..
Ben ayrı kaldığım bu dönemde yine üzüldüm, yine ağladım yine kızdım tepindim ama hiç eskisi gibi olmadım, yani depresyonun kenarına gidip gelmedim, ya da depresyona girmedim. Kızdım bozuldum hop devam ettim. Bunu bugün farkettim günlük. Sevindim buna... Depresyone girmiyorum artık.
Vesveselerim geçmedi, bazen paranoyalarım da başlıyor hani kötüleşiyorum zaman zaman demek istiyorum ama depresyone girmiyorum.
Kendimi bunu geç de olsa farkettiğim için kutluyorum. Aferim bana.. Aferim!