[vittoria è nostra]

bigokyanus Nickli Üyeden Alıntı

O kadar güzel şeyler yazmışsın ki ne diyeceğimi , nasıl teşekkür edeceğimi bilemedim . Çok sağ ol, Allah razı olsun.

Evlat çok bambaşka bir şey , Rabbim dileyen herkese , hayırlısını nasip etsin , oğlum olmadan önce sevinçlerim bile büyük değilmiş şimdi gerçek sevinçlerimi yaşıyorum sayesinde , varlığı bile her gün binlerce şükretmeme vesile...
Türlü türlü haylazlıklara başladı , dün çiçeklerin toprağını dağıtmış ben yanına gidince de yapan o değilmiş gibi uçakla oynuyor :) Aklı sıra bana çaktırmıyor ama o farketmeden babası kameraya almış oğluşumu görmeni , tanımanı isterdim . Allah'ım cümlenin evladını içinde de benim kuzumu bize bağışlasın. Ve sana da nasip etsin anne olmayı anneliği tatmayı...

Çok güzel gelişiyor ve çok süper değişiyorsun , seni tebrik ediyorum. Farkındalıklarının daha çok artması ve süper anılar yaşaman dileğiyle , sayfama uğradığın için teşekkür ederim :)

bigokyanus Nickli Üyeden Alıntı

Sen de iyi ki varsın meleğim benim , çiçek toprakları sayesinde sürekli değişiyor , azaldığı için habire üzerine ekleme yapıyorum :) Bir de yeni yaprakların çıkması için yaprakları koparıp anne çiçek diye elime tutuşturuyor ... :)

Çok teşekkür ederim benim hakkımdaki güzel düşüncelerin için, hepsi benim için çok değerli:)

Amiinn tüm dualarımıza ve yaradan herkese nasip etsin dediğin gibi o güzel duyguyu (ablama da:) Anne olmama var daha o yüzden ben teyze olmayı sabırsızlıkla bekliyorum:))

Ben küçük prensin çiçek/toprak/yapraklarla kaynaşmasını doğayı tanımasına ve onlardan enerji almasına, doğayı tanımaya başlamasına baglıyorum. (Aynı zamanda bal anımızıda maddeleri, doğayı, çevresindeki küçük büyük herşeyi kolaylıkla algılama/merak/keşfetme/tanıma yaşında) Biz hep burda aslında bizde olan ancak zamanla yitirdiğimiz farkındalıgımızı geri kazanmaya çalışmak amaçlı bazı teknikler uyguluyoruz. Aslında yeni doğduğumuzda o kadar safız, temiziz, herşeye açığız ve herşeyi görebilme yeteneğine sahibiz ki bütün bunları zamanla çevrenin ve yaşamın bize getirdiklerinin etkisi ile yitiriyoruz.

Şuan en güzel dönemi prensin;) Ne mutlu ona diyorum yaradan sağlık, sıhat, huzur eksik etmesin:) Hatta minik haylazlıklarınıda:) Çünkü onlar hepsi farkındalıgının bir parçası.

Ben 4 ay anaokulunda öğretmen asistanlığı, 2 ayöğretmenlik yaptım ve çok şey öğrendim onlardan. Onlar bizim göremediğimiz bakış açılarına/algılama yetilerine sahipler.

Ve sanırım herkes bu yüzden büyüyünce çocuk olmak istiyor. Her zamanki gibi elimizdekinin kıymetini yitirince anladıgımızı farkediyoruz. Dilerim küçük prens bu dönemi oldukça verimli ve ömrüne bütün bu huzurunu, farkındalığını neşesini, çocuklugunu taşıyabilecek şekilde büyür. Siz bunu zaten sağlıyorsunuz, bence gerek çocugunuzu yetiştirme, gerek farkındalıgınızla örnek annelerden birisiniz. Canı gönülden kutluyorum sizi:)

Her daim ışıkla kalın;)