Günaydın
Sizin için günün yarısı oldu sanırım ama ben daha yeni kaldırabildim kafamı yataktan. Güzel dilekleriniz için çok teşekkür ederim. Bugün çok daha iyiyim şükürler olsun. O kadar güzel bir güne uyandım ki anlatamam size.
Kahvaltımı edip balkonuma çıkıp kitabımdan kalan son sayfalarımı okuyacağım. Alamut isimli kitab okuyorum. O kadar ilgimi çekti ki... Yatarken iyileşsem de bitirsem kitabı deyip durdum içimden.
Rüyalarım garipleşti bugünlerde. Sürekli geçmişten birilerini görüyorum. Hatta birkaç gece önce uyuyamadım bu yüzden. Geçmişin hayaletleri mi diyeyim artık ne diyeyim bilemedim. Ama tepemdelerdi o gece. Önce savaştım gidin gidin diye ama sonra hatırladım ki gitmelerini sağmalaya çalışmaktansa bırakmak daha kolay. Bıraktım ben de...
Hatta şöyle bir şey yaptım yaparken de çok eğlendim belki size de böyle topluca geldiklerinde size de yarar diye anlatıyorum.
Dedim ki ne var beni rahatsız eden? "5 tane ana başlık" 5 ayrı konu. Karşımda elimin beş parmağını imgeledim. Beş parmağın üzerinde, yanmayan beş ampül hayal ettim. O konuları ve ilgili insanları ampüllerin içine aldım, başlangıçta sözlerini duyabiliyordum. Daha sonra konuşmaları için bıraktım onları. KOnuştular konuştukar ben bu arada hep "affediyorum" dedim. Bir süre sonra zayten söyleyecek şeyleri kalmıyor, belirli bir rahatlama hissettikten sonra o ampulün ışıklarını yaktım. Bir ampulü yanıyorken diğerlerini ise sönükken imgeledim. Yanan ampulün içindeki kişinin konuşmaları ve konunun ayrıntılarını duyamıyordum artık. Birinci ampulün içindekinin camlara vurduğunu, bağırdığını, sesini duyurmaya çalıştığını imgeledim. Komikti onu duyamamak oysaki söyledikleri çok önemli gibi görünüyordu
Sırayla bunu diğerlerine de yaptım, onlar beni rahatsız ettikçe affediyorum dedim. "Kendimi affediyorum" "Kendimi o duruma soktuğum için affediyorum"
Sonra birinden nefret edesim geldi, saniyenin onda biri nefret ettim, sonra hayır dedim içimden "hayır o sana bir sürü şey öğretti affediyorum, umarım o da kendini affeder" dedim.
Sırayla ampulleri yaktım. Çok eğlenceliydi o insanları minicik ampulün içinde tepinirken hayal etmek
ve biraz önce çok önemli gelen konuşmaları duyamamak. O kadar rahatladım ki anlatamam. Bende işe yaradı bu yaptıklarım anlatması uzun ama yaparken daha kolay deneyin hoşunuza gittiyse belki sizin de işinize yarar. Hatta çizdim bile sizin için.
Öpüyorum hepinizi, bir şeyler yiyeyim, ilacımı içeyim, kitabımı okuyayım, güneşleneyim balkonumda. Tekrar iyi dilekleriniz için teşekkür ederim.
el.jpg