[Alexandra]

Zamanı Geldi,
Bu harika yazı için gerçekten çok teşekkür ediyorum sana. Gerçekten çok güzel cümlelerle anlatmış. Hakkını yiyeni de, haksızlık edeni de, seni küçümsemeye kalkanı da affedeceksin. İnsan kolayına küçük olaylara bu kadar takılmaz Bilgencim. Önemli olan büyük hesaplaşmalardan sonra kendini özgür bırakabilmek. Karşındaki kişi için değil, kendin için affedeceksin. Başkası için değil kendin için çalışıyorsun. Hem unutmamamız gerekiyor, karşımıza çıkan her olay bize yeni bir bakış açısı ve korunma güdüsü kazandırır. Olaylara farklı pencerelerden bakmamız gerekiyor. Hatayı yapan kişi de, kendisine haksızlık yapan kişi de yaşadığı olaydan bir ders çıkartabilirse ilerler ancak. Affettikçe sırtında biriktirdiğin bir yükten kurtuluyorsun. Tanrı en büyük bağışlayıcıdır. Hepimiz de bu bağışlayıcılıktan ders çıkarabiliriz. Sen kul hakkı yiyeni de affet, gerisinin hesabını kendi düşünsün. Biliyorum en zoru yanı başındakini affetmek. Sana bu dünyada acı bir yolla da olsa bir şey öğrettiğini sakın unutma. Ne olursa olsun önce kendine güvenmelisin.

Gerçekten affettiğinde, adını duyduğunda gerilmeyecek, negatif duygulara kapılmayacaksın. Yeniden karşına geldiğinde öfke nöbetlerine kapılmayacaksın... İçinden bir ses "Ben huzura kavuştum", diyecek. Bu dünya sınanmalar dünyası. Doğruya doğru ilerledikçe özgürleşecek, huzur bulacağız.

Ben bu aralar herkesi olduğu gibi kabul etme çalışmaları yapıyorum. Bana affetmekten daha zor geliyor. Yavaş yavaş... Her şeyin mümkün olduğunu gördüm ben.