[Alexandra]

Ah Zerynthia,

Beni buradan aldın bambaşka bir gezegene götürdün sanki. Kilitlendim bu yazıyı okurken. İçim doldu doldu taştı, öte yandan yandı kavruldu. Geçen seneleri gezdirdin bana. Sayfa sayfa açtım baktım fotoğraflara. Bir de şimdi hissettiklerimi yokladım. Ne kadar değişmiş sevdalarım. Çok şükür ki sevdim, seviyorum ve seveceğim. Nefes aldığım her anımı severek, sevda ile geçireceğim. Ben isimleri, sıfatları çıkarttım galiba sevdalarımdan. Karşılık beklemeden seviyorum artık. Kendim için, yaşamak için, yaşadığımı hissetmek için seviyorum.
Bazen elinin uzanabileceği kadar yakın bazen dokunamayacağın kadar uzak sevdam. İçimde büyüttüğüm hasreti bile gözümden sakınmayı öğrendim. Onu ben var ettim, ona sarıldım, ona tutundum. Onunla yeniden varoldum. Temize çektiğim her sayfanın içine işledim. Dokunmadan, kırmadan, sözlerimle yıldırmadan seviyorum. Gözlerimin önünde bıraktığı anlardan seyrediyorum. Gözlerimde bıraktığı bakışlarına dalıp gidiyorum hala. Günümün ışığı, beynimin derinlerine kök salmış pür-u pak sevdam benim...

Ah Zerynthia ahhh,

Çok fena bir yerimden yakaladın beni bugün.