Sevgili abcçde,
Değerli paylaşım için çok teşekkürler. bende dediklerine aynen katılıyorum. Şuandaki boşlukta olmamın nedeni eski negatif düşüncelerle kendimi perişan etmememden kaynaklanıyor. Yani beyin bişilerle uğraşmayınca boşluk oluyo. bizde onu bunalım, can sıkıntısı gibi görüyoruz. halbuki kötü düşünüp hayatımıza kötüyü çekip yaşamaktansa , böle boşlukta olup bişi düşünmemek en iyisi. Elbet bu boşluğun yerinide iyi düşünceler alacak. bu bi geçiş dönemi oluyo.
Dediğim gibi bu durumubizden daha deneyimli insanların yardımıyla daha iyi atlatıyoruz. Sağol. :)
İnsan enteresan bir varlık. Neyi kafaya takacağı neyi derinleştireceği bilinmisi çok zor. Ben bendeki düşüncelerimi yakaladığımda buda nerden çıktı diyebiliyorum. Hiç farketmediklerimi içselleştirmişim.
Bazı durumlarda geçmiş beni çok üzmüş. Unuttum gitti geçti demişim. ama onların yol açtığı sorunlar ve korkusu çok büyük olmuş. Bendeki duyguları başka başka yerlere vurmuş. Beni bambaşka hale sokmuş.
Aciz, korkak, ürkek, sinirli, agresif, dengesiz, ama benim gibi olup, bana benzeyenlerede aşırı derecede yardım sever ..
Onları atlatamamışım, travmalar geçirmişim ama dışarı vuramamışım. Dışarı burmaya utanmışım. Benimle alay ederler diye.. aciz görürler diye..
Bu cd leri dinlerken geçmişteki kötü anılarım su yüzüne çıkıyor onlarla tekrardan yüzleşiyorum. Üzülüyorum. boğulacak gibi oluyorum.
Yüzleşmelerimlermle henüz nasıl başa çıkacağımı bilmiyoruz. şimdilik... Affedemediklerim var.. Kendimi affedemediğim zamanlar oluyo.. Geçmişimi sevgiyle kabullenmem gerek.
Daha zamanı var.....
