[sibel70]

Arkadaşlar merhaba.. Birkaç gündür sigara bırakma telkinlerini dinliyordum ve biraz zorlamayla birbuçuk paketten 5 6 taneye düşmüştüm. Ancak bu günki fiyaskonun ardından anladımki sigara bırakma yönündeki karar kesin olsada bazı şartları bir araya getirmeden nikotin krizi dedikleri illeti desteksiz aşabilmek inanılmaz yıpratıcı ve moral bozucu oluyor uzun zamandır geçirdiğim en kötü gündü diyebilirim. Saat dörtten sonra kendimi sakinleştirmek için hiç bir şey işe yaramadı yemekten patlayacak noktaya geldim.. Çocuklarıma yemek dahi veremedim ve akşam sekizde pes edip marketin yolunu tuttum. Koca gün ben beni boşu boşuna perişan etmiş oldum.. Başarısızlıkla sonuçlanan sigara bırakma girişimimin ardından anladığım şu ki sigarayı artık içmiyorum deyip köşene oturup gelen nikotin krizinin ve beyninin aralıksız yaptığı konuşmaların dinmesini beklemek bu savaşın baştan kaybedilmesine neden oluyor. Biorezonans bir süredir araştırdığım bir konu ama o işlemi yaptırdıktan sonra bu tür krizlerin gelip gelmeyeceğinden emin olamadığımdan kararsız kalıyorum.. Arkadaşlarıma katılıyorum belki ortak bir çabaya girersek ve kendimizi çaresiz hissettiğimiz anlarda birbirimize destek olmayı başarabilirsek çok fazla yıpranmadan kurtulabilmek olasılığımız artar..