Merhaba sycorox;
Günlüğünü okuyorum,ve okumaya da devam edeceğim daha sonra.Saat çabuk ilerlemiş,shamanic gibi ben de zamanı hiç anlamadım.Birşey değil, iftara yemek yok
Kendini geliştirmen konusunda oldukça büyük yol katetmişsin.Tebrik ederim seni.Bu eft konusuna ben de yoğunlaşacağım...
Annenle arandaki sevgi kıskandıracak cinsden yani, muhabbetinize hayran kaldım.İnşaallah birlikte uzun, mutlu yıllar geçirirsiniz.Benim kızım da okulundan gelir birazdan,sıkı sıkı sarılasım geldi ona..
Yazdıklarında birşey dikkatimi çekti.Hep çocukluğundaki yalnızlıktan ve hala bu yalnızlığı bazen hissettiğini yazmışsın.Kızımın da benzer duyguları hissettiğini düşünüyorum.aslında ben de ilgili bir anneyim, sıcak bir iletişimimiz var. Ama benim çözemediğim birşey var onda.Küçükken bir ara kardeşi doğduğunda yalnızlık hissettiğini biliyorum. Çünkü çok ağlayan bir kardeşi vardı ve ben çoğu zaman onunla ilgilenmekte zorlanırdım.Arabamızla biryere gideceğimiz zaman bana şöyle tepki gösterirdi. Kardeşi bebek olduğu için mecburen kucağıma alırdım.Yol boyu susadığında içmesi için verdiğim pet şişeye sarılır, gideceğimiz yere kadar da benimle konuşmazdı. Omuzlarını silkerek küserdi bana.
Şimdi de "forlorn" yazısına takmış kafayı. Nicklerinde epey bir süredir bu var.Kitap ve defterlerinde var. Bir nevi imzası oldu.Geçen bir t-shırt bastırdı,üzerindeki yazı yine "forlorn".Ben de güceniyorum. Arkadaşları da kızıyorlar.Aslında herşeyini benimle paylaşıyor, erkek arkadaşını dahi.Her konuda konuşuruz onunla.Yaşından büyük olaylarla da karşılaştı gerçi.. Acaba diyorum, aynı şeyi mi hissediyorsunuz..
Sanırım onun da eft ye ihtiyacı var.
Neyse, bu konuyu yine konuşuruz ileride. Sanırım soracağım şeyler olacak ..
Şimdilik sevgiyle kal...
