 Ynt: novosibir'in değişim yazıları
akşam saatlerinde annemle çok kötü bir şekilde tartıştık, annem hala benim kararlarıma engel olmaya çalışıyor, bunu bin kere söylesem, yine anlamaz, bunu da ben anlamıyorum, niçin bir insan on kere, yüz kere denilen şeyi anlamaz. bir şeyleri anlatmak için o kadar çabaladım ki buna karşılık üstüme iyice geldi, gönlüm buna fazla dayanamadı ağlattı beni. anlamıyor çünkü, dillerimiz çok farklı, a dediğime b diyor b dediğime a diyor. değişimim için yazın ankaraya gittiğinden beri
huyun bozulmuş diyor. bu cümleleri beni çok kırdı, yüreğim paramparça oldu, 3 aydan beri sanki eski halime döndüm. başımda öyle bir ağrı var ki üzüntüden, ben yine 6 yaşındaki küçük çocuğum, yanımda kimse yok. hayatıma son vermek istiyorum ama yapamıyorum bir türlü, bir bıçak saplasam ve kurtulsam ya da pencereden aşağı atsam kendimi diyor insan. Mevlam Görelim Neyler / Neylerse Güzel Eyler.
Gönül kuşum uçtu bugün uzak diyarlara
Yine yalnızım uçsuz bucaksız yüreğimde
Ne hatrımı soran var ne halden anlayan
Ufuklara daldı yine ıslak gözlerim
o hep kalbi kırık
küçük kız yok artık
kurtarmış kendini,
duyduk inanmadık
Ben boşlukta yürüyen biriydim eskiden
çıkmazdı benim hiç ellerim cebimden
korkardım hayattan
bütün insanlardan
bıkmıştım artık çok koşturup durmaktan
yok
kimse anlamaz beni
yorulmuş bedenim
kesilmiş nefesim
kalbim yok yerinde
__________________ Güzel bakan güzel görür, güzel gören güzel düşünür,güzel düşünen hayatından lezzet alır.  |