acıdan kaçma;
acıdan geç. Bir hediyedir o çünkü. Etrafında dolaşıp durma; içinden geç; tam kalbinden; merkezinden.
ne güzel bir yorumlamadır. zaten herşeyin tam albinden geçtiğimiz sürece tüm kalbimizle ruhumuzla orada bize anlatılmaya çalışılanı görmeye çalıştığımız sürece aslında acının acı hüznün hüzün kederin keder değilde bize yeni şeyler katacak ışık ve huzur oldugunu görürüz. ben en son acı çektiğimde onu kucaklamadıgım için acım bana küstü gitti tüm hislerimi alarak. acıyı reddediyorsak sevgiyi huzuruda reddetmiş oluyoruz. öyleyse her daim sevgiye huzura kavuşmak için arada acıyıda sahiplenmek gerekiyor.
güzel bir yazıydı. teşekkürler. sevgilerimle.