[sanemce]

Sustum...
Suskunluğum ağır gelse de,
Söylenmemişlikler acı verse de,
Bazen anlatmak zor olur.
Zihinden çok gönül yorulur.

Ne kadar çırpınsan da,
Üzülsen,ağlasan,haykırsan da,
Mutluluk adına sabırsızlansan da,
Tek başına yapabileceğin birşey yoksa,
Gideceğin bir arpa boyu yoldur.

Sustum...
İçimdeki fırtınayı dindirircesine,
Kendimi değil,gönlümü inkar edercesine,
Geçmişe küfretmeden,umut bağlamadan geleceğe,
Gönül ancak sükunette huzur bulur.
(06.10.2005)
sanemce

ben yorgunluklarım da hep susmuşum.. ama bu suskunluğum öncekiler gibi değildi.. gelecekteki umutlarımı çoğaltmamı sağladı