hayalayaz

tresorcuğum
artık ne iflas etmiş olmak umurumda, nede başka birşey..hani bazı insanlar vardır,düştüğü yerden bir avuç kumla kalktı deriz, kendimi onlara benzetiyorum..ben düştüğüm yerden avuç avuç kumla kalktım..yaparken fark etmedim ama,kayıplarımı daima kazanca dönüştürmüşüm...bir eş kaybetmişim,onun şahsında çok iyi bir dost kazanmışım..iş kaybetmişim ama...hayatımı kazanmışım..kaybettiklerim bana daima başka bir şey olarak geri gelmiş...benim durumum ormanın içide ağaçları görmemeye benziyor...şimdi ormanın dışından bakıyorum..her gün kendi dışıma çıkıp yaşadıklarımı seyrediyorum...eğer bir hata yaptıysam..bunu hemen fark etmeye çalışıyorum...bunu yaparken hata yapma korkusuyla yapmıyorum..zaten birazcık sağlıklı düşünmeye başladığımdan beri kendime hata yapabilme iznini verdim..zaten ben hata yapmama gayreti içinde olan biriyim..çok dikkat ederim..çünkü hatalar sadece bizi değil çok sevdiklerimizide etkiliyor...bunun için kendimi kasmadan, rahat bir şekilde yapıyorum günlük çalışmamı,müzikleri dinlemeye başladığımda etkilerini çabuk görmek ve günlük hayatımda kullanmak adına biraz kendimi zorladım ama iyi yapmışım böylece normal hayatıma çabuk adapte oldum...yeni projelerim var...yaradanın yardımıyla hepsini yavaş yavaş devreye sokucam..ama bu sefer bir insan olduğumu unutmadan...bir gün nlp çalışması yapıyorduk..affetmeyle ilgili...telkinlerin sonunda,affet ama unutma denildi...biz donduk kaldık,..unutmazsan nasıl affedersinki falan diyenler oldu..nlp telkinlerini söyleyen kişi bu soruya şöyle cevap verdi...unuttuğunuz bir şeyi tecrübe olarak nasıl kullanabilirsinizki? doğru dedik,ben kendimi ve yaşadıklarıma sebep olan insanları affettim...takıntılarımı bıraktım, ama tecrübelerimi hayatımın hazine sandığına kilitledim..ben onlarla büyüdüm, değiştim, ve geliştim,iyiki yaşamışım ve iyiki pes etmemişim..bu gün kendim için geliştirdiğim yeni anlayışla bu şekilde bakıyorum,belki geçmiştede böyle bakmayı bilseydim,üzüntüleri hiç yaşamayacaktım..ama çok gençtim ve yanlış şeyleri gerçek diye öğrenmiştim...şimdi bakıyorumda ne kadar insan varsa o kadar doğru ve yanlış var..doğruysa kime ve neye göre doğru..yanlışsa kime ve neye göre yanlış...en iyisi evrensel bilinçle yaptığımız şeylerin kimseye zarar vermemesine gayret ederek kendi doğrularımızı ve yanlışlarımızı belirlemek ve bu doğrultuda yaşamak diye düşünüyorum saygılı sevgiler..