[vittoria è nostra]

oturduğum sandalye yada koltukta ayağımı sürekli sallarım tempo tutar gibi. birileri yeter artık der o derece ama ben farkında bile değilim çoğu zaman yada dönen bir koltuksa başlarım sallanmaya koltukta. başım dönene kadr basım donunce farkederım. gun içinde çok sık oluyor. bunu hani arada akşamları yazmasamda böyle ay tutup, kendımı kontrol etmeye çalışıyorum yapmamaya ama çoğu zaman farkına varmadan başladıgı için kesin sonuç alamıyorum. ama dışardan kendımı izlemeye çalışıyorum hoş gözükmüo ki bende rahatsızlık olarak görüyorum bunu çok sıkıntılı zamanlarımda edindiğim bir alışkanlık muhtemelen ne zman başladıgını bile kestiremiyorum o derece. ama kurtulmak istiyorum.