 Cevap: selocanın günlüğü:))
bugün kendimle ilgili yeni bir şeyin farkına vardım: başkalarının düşüncelerini çok fazla önemsiyorum birde buna kendimi yargılamak ekleniyor ve kısır döngü başlıyor.şöyle ki mesela yoldan geçen biri bile olsa kendime başkalarının gözüyle bakıyorum ve kendimi onların gözünden eleştiriyorum.sonra kendim bu kişiye kızıyorum ve sinir oluyorum sanki bana haksızlık ediliyormuş gibi.ama o kişiyle hiç konuşmuyorum:)))nasıl bir döngü bu böyle.kişiyi eleştiren yani beyin korteksini sürekli baskı altında tutan süper ego muydu? |