Ben aranızda yokken hep yanımdaymışsınız mesajlarınzla cok sagolun...hamile oldugum haberini verip iyileştiğime de inanarak siteden uzaklaştım.aslında herşeyden uzaklaştım.malum ilk ayları zor geçiyor hamileliğin.kendime geldiğimde etrafıma şöyle bir baktımki ben geride kalmışım...yine sıkıntılarıma gömülmüşüm.sosyal fobinin esiri olmuşum.Şuan eskisi kadar toparlanmak için cesaretim yok...bu sefer hakkaten kötü durumdayım.bebeğiim için çok üüzülüyyorum.benım yüzümden acı cekiyormudur diye.her anım stresli.biri yanıma yaklaşmasın bütün kimyam bozuluyor.bebeğimde sosyal fobili olarak mı doğacak acaba?anneden bebeğe geçer mi bu illet...öyle olacaksa hiç dogmasın daha iyi.oda yaşamasın bu içinden cıkılmaz hastalıgı...yaşamak denirse yaşamaya calısıyrom...burası bana mükemmel bir arkadas kazandrmıstı.buraya girecek cesaretimde yoktu.arkadasım ikna edene kdr.şimdi sizinde yardmlarınızı bekliyorum...bunaldım artk...işin içinden cıkamıyorum...önceden kendı derdime yanardm,artk ikimiz içinde üzülüyorum...
