Günaydın sevgili günlük
bugün çok daha iyiyim...dünkü karamsar ruh halimden sıyrılmayı başardım..
nasıl mı ? tabi ki eyleme geçerek ve birşeyler yaparak...
eskiden canımı sıkan bir konu olduğu zaman oturur konuyu düşünür de düşünürdüm kafamda tekrar tekrar..ve böylece sorun daha da büyürdü..bu belki de gizliden gizliye acıdan zevk almak durumuydu...bir dram filmini özellikle ağlayabilmek için oturup izlemek gibi birşey yani...
şimdi ise kötü duyguları yandığı yerde söndürüyorum....baktım birşeyler canımı sıkıyor..eyleme geçiyorum...eğer ki canımı sıkan konuyla ilgili yapabileceğim birşey varsa hemen onu yapıyorum...eğer o an yapamıyorsam da o konudan bağımsız olan ama kendimi daha iyi hissettirecek başka birşey yapıyorum...mesela vaktim uygunsa meditasyon yapıyorum...veya ne bileyim o an ihtiyacım olmasa bile duşa girip mis kokulu duş jelleriyle duş alıyorum...en azından odaklandığım konu değişmiş oluyor...evet işin anahtarı burada...o anki odaklandığın konuyu değiştirmek...bir süre sonra yaptığın işe kendini verdiğin için ona kaptırıyorsun kendini ve canını sıkan şey önemini yitiriyor...
eskiden bunu film izleyerek yada muzik dinleyerek yapmaya çalışırdım ancak işe yaramadığı gibi..bir süre sonra o filmle veya o müzikle tekrar karşılaştığımda kendimi kötü hissetmeme ve kötü anıların canlanmasına neden olurdu...artık o yüzden bu gibi durumlarda ilk seçeneğim film veya müzik olmuyor..çünkü beyin onları o anki hissettiğin kötü duygularla bağdaştırmak konusunda usta....bu da o filmi veya müziği tekrar izlemek ve dinlemek..daha doğrusu zevk almak şansınızı elinizden tamamen alıyor....yani kullan-at tipi tek kullanımlık hale getiriyor...e peki filmler ve muziklerin hepsi bittiğinde ne olacak ? bir de o var....isterse dünyanın en iyi filmi veya müziği olsun....bir de bu eylemlerin pasif eylemler olmasının da etkisi olabilir tabi....