[ipekibrisim]

maviinci Nickli Üyeden Alıntı

Bir gün iki çocuklu bir aile gezintiye çıkarlar. Çocuklardan biri yorulur ve babasının kendisini kucağına almasını ister. Baba da yorgun olduğunu söyler. Çocuk ağlamaya baslar. Baba bir tek kelime söylemeden ağaçtan bir dal keser, dalı bıçakla düzeltir ve oğluna verir.

- "Al oğlum sana güzel bir at" der.

Çocuk sevinçle ata biner ve sıçrayarak, ata vurarak evin yolunu tutar. Baba gülerek kızına döner ve :

- "İşte hayat budur kızım. Bazen zihnen veya bedenen kendini çok yorgun hissedeceksin. İşte o zaman kendine değnekten bir at bul ve neşe ile yoluna devam et. Bu at, bir arkadaş, bir şarkı, bir şiir, bir çiçek, bir çocuğun tebessümü olabilir" der.
Etrafa bakıp da böyle bir atı arayan herkes bulabilir. Şunu daima hatırlayınız ki, hayatın ne kadar zor olduğunu düsünürseniz, hayat bir o kadar imkansızlalşır.


Belki de senin de bir tahtadan ata ihtiyacın vardır :)

haklısın galiba maviinci. tahtadan bir at ararsam etrafımda çokça var aslında..
ben değişmeye ilerlemeye çabalarken, nefsim değişmemek için direniyor. bunu bekliyordum zaten. ama teslim olmak yok elbet. mücadeleye devam.... ilgin için teşekkür ederim.
sevgiyle....