[_roxie_]

Günlükçüm,

Bugün biraz daha iyiyim. İlaçlar aldım, uzun uzun uyudum, en azından fiziksel olarak kendime geldim. Düşünüyorum şimdi, beni bu siteye üye olmaya iten ruh hallerimi, hemen hemen şu dönemler yaşadığım şeyler gibiydi, belki biraz daha ağırıydı, artık kesinlikle kendime zarar vermeyi aklımın ucundan bile geçirmem, yaşamın ne denli güzel bir şey olduğunu ve doğru düşünüp doğru yaşandığında nasıl bir keyif olduğunu deneyimledim, artık biliyorum.

Sanırım hatırlamam gereken şu ki, ben siteye ilk üye olup da kişisel gelişim yolculuğuma başladığımda gerçekten ve gerçekten mutlu olmayı, hayattan zevk almayı birincil hedefim olarak önüme koymuştum, her yaptığım bunun içindi ve meyvelerini de oldukça güzel topladığımı düşünüyorum. O zaman da bir erkek arkadaşım olsun istiyordum, üstelik daha önce hiç uzun süreli ilişkim olmamıştı, ama bunu bir takıntılı hedef olarak önüme koymamıştım, ben ne olursam olayım, hayatta neye sahip olduysam ya da olamadıysam kendimi, varlığımı bir bütün olarak kabul edip, sahip olamadıklarımı büyük kompleksler haline getirmeden, sahip olduklarımın değerini bilerek, anları boşa harcamadan, gülümseyerek gülümseterek yaşamayı hedeflemiştim. Şimdi de hedefim bu olmalı.

Aslında, bu sitede geçirdğim 2 yıldan sonra bu bir hedef de olmamalı. bu benim için artık bir yaşam tarzı olmalı, yaşadığım her andan, yaptığım her işten keyif alıcam, yaşamaktan keyif alıcam, yalnız başıma da olsam, ilişki içerisinde de olsam.. mutluluğu kafamda gene belirli koşullara bağladım, başkalarının hakkımda düşüneceklerini önemsedim gereğinden çok, kendime yok yere, şu an için olamayacak, büyük ihtimalle de zaten olmaması gereken şeyler için yükleniyorum, bir ilişki yaşayacaksam kendim için yaşamalıyım insanlara " bakın ben de toparladım yoluma devam edebiliyorum" diyebilmek için ya da " o yeni sevgili yapar da ben yapamaz mıyım elimi sallasam ellisi beni ne doktorlar ne mühendisler istedi" havalarına girebilmek için değil. Gerçekten beni mutlu eden ve onu mutlu edebileceğim, uyuşabileceğim, derin sohbetler edebileceğim, yanında bol bol gülebileceğim, rahatça saçmalayabileceğim, çocuklaşabileceğim birisi çıkarsa karşıma zaten ben onun peşini bırakmam =)

Benim de içinde olduğum, günümüz gençliğinin mantaliteleri, sanki ne kadar çok sevgilin olursa, o kadar iyi diye bi şey var. Tam tersi aslında, her ilişki senden bir şeyleri alıp götürüyor, benim için doğru insana verebilecek hiç bir şeyim kalmayacak, bu tüketim toplumunun içinde o da tükenip gidecek diye korkuyorum bazen.

O yüzden az olsun, öz olsun. Bırakıyorum artık, benim eskisi de ne yaparsa yapsın. Benden ayrıldıktan sonra hayatındaki pek çok şeyi iyileştirdi, kendi sorumluluklarını kendi üzerine almanın başkalarından beklememek gerektiğinin nası bişey olduğunu fark etti belki de, ortalamasını baya yükseltmiş, yeni ve eğlenceli bir arkadaş ortamına girdi e yeni bi ilişkisi de var umarım bu mutluluğu bozulmaz demek düşer bana da.

Ateşim bi yükseldi sonra düştü ya, benim aklım da başıma geldi günlük =) bırakmak lazım, dünya dönsün kendi düzenine göre, vardır elbet onun da bi bildiği, geleceği gereğinden fazla umursamanın anlamı yok, sadece şu an var ve ben şu an her geçen gün daha mutlu olmayı ve çevremdeki insanları daha mutlu etmeyi seçiyorum.

Ben şanslıyım ve şanslı olduğum için şükrediyorum.

Bahar geliyor, ben de baharla beraber çiçek açıcam günlük. Mevsimlere ayak uydurmak gerek, yoksa hakikaten hasta oluyor insan!