[reyhanirem]

Ben 15 günlük kısa bir sürede ders çalışırken ve bilgisayar başındayken telkinleri dinlemiştim. (Ego, suçluluk, kendine güven, sosyallik artırıcı....vs) Şubat ayı gibiydi. İnanmıştım. Oldukça içime kapanık ve düşüncelerimi söyleyemeyen birisiyim. Yani bana soru sorulduğunda ya da bir konuda fikrim istendiğinde hep mırın kırın etmiş hep susmuş hep tuhaf davranmış birisiydim. Kötü şeyler yaşamıştım uzun bi süre önce ve çok sevdiğim erkek arkadaşımı terketmek zorunda kalmıştım. İçimde onun özlemi, onun sevgisi öyle çoktu ki. Aylar sonra içimdekileri ilk kez döktüm kağıtlara, gözyaşlarıyla. Nasıl oldu bilemedim ama ilk kez canlandı sözcükler ve cümlelere dönüştü. Ona gönderdim. Cevap bekletmeden internet üzerinden geldi. ''Bir daha olmaz, hayır bilmem ne '' içerikli bir mesajdı. Onu görmeyi öyle çok istiyordum ki , mümkün olmayacaktı bile. Çünkü o şehir dışında okuyordu. Ben o an kendime güvendim ve sadece istedim. Kaybetcek hiç bir şeyim yoktu. Aradım.


Açar açmaz tanıdı sesimden. Yarım saat boyunca telefonda deli gibi ağladım. Ağlarken asla konuşamayan ben içimdekileri nasıl nasıl nasıl doğruca söyledim bilmiyorum. Ve konuşmak hayaldi benim için. Allah'ın takdiridir ki; okuduğu okulu bırakmış ve benim bulunduğum şehirdeymiş o sırada. Yani aynı şehirdeymişiz. Onu tekrar görme fikrimi kabul etti. Benim için gerçekten hayaldi...

Ertesi gün buluştuğumuzda ise onun karşısında artık düşüncelerini, esprililerini, sorularını soran ve söyleyen birisi vardı. Yaşadığım gün öyle gerçekti ki... Hem ağladım bir yandan hem espri yaptım... Beni istemiyordu gururundan, onu terk edişimden ama ama.. O da gerçekti karşımda. Sadece dili, mantığı dur diyordu. Kasıldıkça o ben onun kasılmasından güç aldım. Masal gibi bir gün geçirdim ilkk kez... İlk kez o kadar kendim olmuştum. İlk kez o kadar gerçek. İlk kez o kadar net ve kararlı. (Sonuç: yine de istememesi fikrini değiştirmemi istemedi. Ama olsun, onu son bir kez görme, ona son bir kez sarılma, onu son bir kez öpme hayalim gerçek oldu... Bu da yetti bana...)


Diğer sosyal hayatımda ise kesinlikle herkes bende bir şeylerin değiştiğini söyleyemeye başladılar. Gerçekten artık yaşadığımı hissediyorum. Kendimi seviyorum. An be an yaşıyorum. Eskisinden daha mutlu hissediyorum. İnsanlar gözlerin parlıyor , demeye başladılar. Ben yolda yürürken insanların yüzüne bakabilmeyi başardım... Enteresan bir deneyim oldu benim için. Teşekkürler Hayatım değişti sitesi...