[yeni bir hayat]

Atalet dedikleri durum işte bu.. Yapmak istediklerin var,bunu yapacak gücün de var aslında ..Ama birşey var seni tutan . Sanki zincirlere vurulmuş gibi. Benim bu sene bu ruh hali çok baskındı üzerimde. Bir şeyde aktif olacağım ,birileri beni görecek, farkedecek diye ödüm kopuyor(du). Artık bıraktığım yerden hızımı artırarak devam etmem gerekiyor.Dinlenme süreci bitti. Yeni bir plan yapmam gerekiyor . Bunu biliyorum.Bunu düşündüğümden bu yana birkaç hafta geçti. "Bugün başlayamadığın işe yarın da başlayamazsın" diyorlar ya , çok doğru..Aslında normal şartlarda iyi bir durumdayım.Dediğin gibi bu yazıyı, bilgisayarımın karşısında okuyup yorumlayabildiğime göre...

Evet, bu hafta farklı birşey yapmalıyım. Aramam gereken çok önemli bir kişi de var . O, benim farkında. Benim onu farketmem gerekiyor. Elimi telefona bir uzatabilirsem, çok güzel şeyler olacak. Belki biraz sıkılacağım, biraz zorlanacağım, daha fazla sorumluluk alacağım.Ama sonunda güzel şeyler olacak. Ahh,elim telefona bir uzansa....