[Berilce]

İşte baş, İşte gövde, İşte Kanatlar
“Sevim Burak” adlı bir yazarın oyunu, delilik sınırında gezinen iki kadının hikayesi.
Gerek dekorlar, gerekse hareket eden bir platformda sahnede gördüğümüz vintage giysiler, (hatta gelinlik de var, ayakkabılar) erkek manken bedenleri… İki kadın ve hayatlarında rol oynamış erkeklere olan öfkelerini bu erkek mankenleri parçalayarak, yerlere atarak, hatta üzerine çıkıp, tepinerek, kırarak belirtiyorlar. Sıra dışı bir tiyatro oyunu, Evlin Beşikçioğlu
her türlü duygu durumunu mimikleriyle, küçük güzel yüzünün her kıpırdanışıyla ustalıkla veriyor. Öyle ki hayattan bıkkınlığı, çekmişliği, sömürülmeyi bu küçük ve güzel kadının bu kadar iyi yansıtabileceğini düşünemezdim bile, şarkılar söylediler, oyunun sonuna doğru bir salıncakta sallandılar, oyunun bitişinde kendimi bu atmosferden bir anda sıyıramadım. Tiyatro sezonu bitmeden Ankaralıların bu oyunu görmesi gerek diye düşünüyorum. Bu küçük, güzel, dev oyuncuyu herkesin görmesi gerek… En kısa zamanda Sevim Burak’ın kitaplarının izini sürmeliyim diye, bir kahve molasında düşündüm…