[salvameaa]

Ben çok pis karamsar yazılar yazarım,yazar-dım yani.Şu sıralar olumsuz yazılar yazamama özürlüyüm,hayranlarım bu duruma çok üzülüyorlar ama yapacak bir şey yok yazamıyorum. Olumluluk pıtırcıklığımın en kötü yanı bu,yazabilmek için köpek gibi acı çekmeliyim ben,kendimi bir depresyondan çıkarıp diğerine sokmalıyım filan. Ne yapalım kısa süren yazarlık (!) hayatım tedavi amaçlı bitmiş bulunuyor.

İyiyim,iyi olmak için çok fazla sebebim yok aslında ama iyiyim.Olumsuzlara değil olumlulara takılıyorum artık,"aaa işim yok gücüm yok ne kadar yeteneksiz,vasıfsız bir insanım" demiyorum,"ben çok yetenekli ve donanımlı bir insanım" diyorum. Hoşşştt yani ne yeteneksizliği,gayet yetenekli biriyim. Saçmasapan kıskançlıklarım da yok egom tavan yapmış durumda,kendimi seviyorum,ışıl ışıl parladığımı hissediyorum.Kabullenebilme ne kadar güzel bir duyguymuş haberim yokmuş affetmeyi hiç saymıyorum omuzlarımdan öyle büyük bir yük kalktı ki ruhum özgürleşti hafifledim.Herkesi affettim,kendimi,öğretmenimi,onu,bunu,şunu...vs.

Hayat benim karamsarlığımı çekecek kadar güçlü değil ama ben affedecek kadar güçlüyüm,işte bu yüzden sildim bütün geçmişimi tertemiz bir sayfa açtım geleceğime,masum hayaller yazıyorum o sayfaya. Haa bu arada İspanyolca öğrenmeye çalışıyorum en azından yeni bir şeyler öğrenme isteğim var artık ne mutlu bana.

Selametle canlar,siz beni kaale almıyorsunuz halbuki sosyallik arttırıcıyı epey dinliyorum ama ben de pek faydası olmuyor sanırım Mutlu Kalın .