Alıntı:
bluegirlx Nickli Üyeden Alıntı
 bence kendini kabullenmelisin..büyümeyi reddetmek sorumluktan kaçmakla ilgili olabilir..bence yaşını kafaya takma..ama yaşınında tadına var.eğer bu yaşını kaçırırsaannnn bir kaç sene sonra bu yaşın için üzüleceksin..
şimdi ne yapabilirsin bunu düşün.bence hayatın kıyısında kalma. mutlaka aktif olarak çalış.sen kendin ol..  kimse senin yaşınla ilgilenmez o zaman.
bunların sebebi ne olabilirrr...küçükken efendi uslu olup çocukluğunu yaşamadığın için bitirmemiş ve devam ediyor olabilirsin..çocukken çocukluğnu yaşamamışsın..gençken gençliğini yaşamazsan keşkelerle dolu bir yaşantın olabilir..o halde
değişim başlasın..  |
evet canım doğru tahmin etmişsin..ben çocukken çok ağırbaşlı..olgun ve eve sorun getirmeyen bir çocuktum hatta öğretmenlerim tarafından hep akıllı uslu olarak sözedilirdim..ama tabi böyle olmanın bedeli ise çocukluğunu gençliğini hakkıyla yaşayamamış olmak oluyor...ve de o zamanlar asosyal ve çekingendim dolasıyla birçok kişinin en güzel anılarının olduğu lise döneminde bile pek kayda değer anım ve arkadaşlarım olmadı..belki o yüzden şimdi gençlerin bana yakınlık duyup benle arkadaşça konuşmaları hoşuma gidiyor olabilir...şu an biraz şartlarım genişledi ve şımarmaya daha müsait bir yaşantım var belki ondan durumlar böyle...ve malesef işe girip çalışamıyorum çünkü emekli babama gözkulak olmak zorundayım..akrabalardan da pek hayır yok..kendi başımayım bu konuda yani..sırf bu yüzden evlenemiyorum bile...