Alıntı:
imported_Angel Nickli Üyeden Alıntı
 evet canım doğru tahmin etmişsin..ben çocukken çok ağırbaşlı..olgun ve eve sorun getirmeyen bir çocuktum hatta öğretmenlerim tarafından hep akıllı uslu olarak sözedilirdim..ama tabi böyle olmanın bedeli ise çocukluğunu gençliğini hakkıyla yaşayamamış olmak oluyor...ve de o zamanlar asosyal ve çekingendim dolasıyla birçok kişinin en güzel anılarının olduğu lise döneminde bile pek kayda değer anım ve arkadaşlarım olmadı..belki o yüzden şimdi gençlerin bana yakınlık duyup benle arkadaşça konuşmaları hoşuma gidiyor olabilir...şu an biraz şartlarım genişledi ve şımarmaya daha müsait bir yaşantım var belki ondan durumlar böyle...ve malesef işe girip çalışamıyorum çünkü emekli babama gözkulak olmak zorundayım..akrabalardan da pek hayır yok..kendi başımayım bu konuda yani..sırf bu yüzden evlenemiyorum bile... |
şartların genişlemesinden kastın maddi imkanlaarsa bence çalışmaman için engel olmasın. yardım konusunda seni kutluyorum ama bence babana destek olmak kendi hayatını kısıtlamamalı. şimdide o zaman ki gibi olgun davranıyorsun. bunun sonucunu tekrar düşün istersen..
yardımda 3 k kuralını okumanı tavsiye ederim sevgiler..