[Işıldayan Safir]

"Yükseğe tırmanın; uzağa tırmanın. Amacınız gökyüzü; hedefiniz yıldız."
WILLIAMS COLLEGE'DE PANO YAZISI

Sekiz yıl önce, 1983'de, ben öyle bir şey yaptım, kendime öyle güdücü bir gelecek yarattım ki, sonuçta tüm hayatım değişti. Standartlarımı yükseltme genel sürecinin içinde, kendime yepyeni bir dizi amaç seçtim, nelere razı olacağımı upuzun bir liste halinde yazdım, hayatımda neleri sağlamaya adandığımı da yazdım. Sınırlayıcı inançlarımı bir kenara kaldırıp, elimde günlüğümle plajda kumların üzerine yerleştim.

Üç saat boyunca kafamı kaldırmadan yazı yazdım, neler yapabileceğim, neler olabileceğim, neler yaratabileceğim, neleri yaşayabileceğim, ne katkılarda bulunabileceğim konusunda aklıma ne gelirse, bir beyin fırtınası halinde o sayfalara döktüm. Bu amaçları elde etmek için kendime verdiğim süre, yarından başlayıp yirmi yıl sonra sona eriyordu. Bu amaçları acaba elde edebilir miyim, edemez miyim, diye düşünmeye hiç zaman ayırmadım. Yalnızca bana ilham veren her olanağı yakalayıp oraya yazdım.


O başlangıçtan hareketle, süreci altı ay sonra daha bir rafine ettim. O sıralarda bir grup parapsikologla birlikte SSCB'ye davet edilmiştim. Rusya'nın her yanındaki üniversite uzmanlarıyla birlikte, psişik olguları doğrudan inceleyecektik.

Grubumla birlikte yola çıktığımızda, Moskova'dan Sibirya'ya ve sonra da Leningrad'a doğru giderken zamanımızın çoğu trenlerde geçiyordu. Elimde yazı yazacak kâğıt yoktu. Bir tek, eski bir Rusya haritasının arka yüzü vardı. Oraya bütün uzun vadeli amaçlarımı yazdım. Hem ruhsal, hem zihinsel, hem duygusal, hem fiziksel, hem de finansal yazgılarımı kâğıda döküp sonra da her biri için, sondan başlayıp başa doğru, kilometre taşlarını, durak yerlerini işaretleyip zamanlama yapmaya çalıştım.

Örneğin, en başta gelen ruhsal amacımı on yıl sonra elde etmek için, nasıl bir insan olmalıydım, şu andan başlayarak dokuz yıl içinde neleri yapmış olmalıydım, sekiz yıl içinde neleri yapmış olmalıydım, yedi yıl ... Bu böylece geriliyor, bugüne kadar varıyordu. Ben bugün ne yapmalıydım ki beni seçtiğim amaca doğru götürsün?

O gün, hayatımı değiştiren belirli amaçları benimsedim. Hayallerimin kadınının tanımını yaptım, zihinsel, duygusal, fiziksel, ruhsal bakımdan nasıl biri olmasını istediğimi yazdım. Çocuklarımın nasıl olacağını tarif ettim, tadını çıkaracak o büyük gelirimi yazdım, içinde oturacağım evi hattâ üçüncü katta olacak okyanus manzaralı çalışma odamı bile kaydettim. Bir buçuk yıl sonra Life dergisi evime gelmiş, hayatımda bütün bu büyük değişiklikleri nasıl sağladığım konusunda benimle röportaj yapıyordu. Haritamı çıkarıp onlara not ettiğim amaçları gösterdiğimde, bunlardan ne kadar çoğunu elde etmiş olduğuma şaşmamak elde değildi. Tarif ettiğim kadınla tanışmış, onunla evlenmiştim. Hayalimde canlandırdığım evi bulup satın almıştım. En ince ayrıntısına kadar, hattâ üçüncü kattaki okyanus manzaralı çalışma odasına kadar. Başlangıçta bunları yazarken, bu amaçların yerine gelebilecek şeyler olduğu konusunda hiçbir garantim yoktu. Ama onlara ulaşabilmek için, kısa bir süre için yargı yeteneğimi askıya almaya razı olmuştum.