[Işıldayan Safir]

2. ÖNEMLİ BİR KONU

İkinci ve belki de en önemli nokta, zamanınızı ne yapacağınızı kararlaştırırken sizi kontrol eden şeyin aciliyet ve önem olduğunu, dolayısıyla da kendi kişisel tatmin düzeyiniz olduğunu anlamaktır. Ne demek istiyorum, diye mi soruyorsunuz? Bakın, size şöyle bir şey sorayım: Deli gibi çalışıp listenizde o gün yapılacak işler olarak gösterilenlerin hepsini bitirdiğiniz, ama akşam olunca yine de kendinizi tatmin olmamış hissettiğiniz oldu mu hiç?

Bunun nedeni, o an için acil olan ve dikkatinizi gerektiren şeylerin hepsini yaptığınız halde, esas önemli olan şeyi yapmamış olduğunuzdandır. O da uzun vadede fark yaratacak olan şey ya da şeylerdir. Tam tersine, bazen de günlük gereklerin yalnızca birkaçını yapabilmiş olduğunuz halde, akşam olduğunda çok önemli bir gün yaşamış olduğunuzu hissedersiniz. İşte böyle günler, acil şeyler yerine önemli şeylere odaklandığınız günlerdir.

Acil işler hayatımızı kontrol ediyor gibi görünmektedir. Telefon çalar. O anda biz önemli bir şey yapıyoruzdur, ama yine de telefona cevap vermek zorunda kalırız. Ya bir şey kaçırırsak? İşte bu, acil olana yönelmemizin tipik bir örneğidir. O telefonu açmasanız belki çok önemli bir anketi kaçırırsınız! Ama beri yandan hayatımızda fark yaratacağını bildiğimiz bir kitap satın alırız, ama onu okumayı defalarca erteleriz, çünkü gelen postayı açmak, gaz deposunu doldurmak, televizyon haberlerini dinlemek falan derken onu bir türlü araya sıkıştıranlayız. Zamanı yönetmenin gerçek anlamda ustası olmak için, her günkü programınızı yaparken, zamanın çoğunu, acil işlere değil, önemli işlere ayırmak gerekir.