arkadaşlar,
forumu dolaşırken bazı arkadaşların başağrısı ve sivilce gibi sorunlardan dert yandığını görüyorum.bense bu belirtilerin olduğuna şükrediyorum.çünkü bunlar iyileşiyoruz anlamına geliyor...
bilinçaltımızdaki senelerin olumsuz birikmeleri nasıl atılabilir sanıyorsunuz.bir kadın nasıl acı çekmeden annelik duygusunu tadamıyorsa, bizim de kendimize,özümüze ulaşmada ağrılarımız,sancılarımız olacak elbette.
ben özellikle suçluluk duygusu telkinini dinlerken başağrısı çekiyorum.bu da sanırım bu telkinin dirençli olduğunu ya da benim suçluluk duygularımın çok fazla olduğunu gösteriyor.telkin dinlerken başım arımadı mı üzülüyorum.şakaklarımdan o ince sızı girmeye başladığında ise resmen içime mutluluk,yüzüme gülümseme doluyor.çünkü bilinçaltım temizleniyor.ağrılardan şikayet eden derttaşlar.lütfen bunları gözönünde bulundurarak hareket edelim.unutmayalım ki karanlığın sonu upuzun şafaktır...sevgiler...
