[sweeet]

İşsizlik canını sıkıyor. Askerden geldim diyince sen ilk etapta "acaba uyum süreci mi" diye düşünmüştüm. Çünkü insanların askerden dönüşte normal hayata uyum sağlaması biraz zaman alıyor.

- Kendine biraz daha zaman tanı.

- Bu arada telkinleri dinlemek de faydalı olacaktır. Telkinleri dinleme konusunda Rehber bölümüne göz atabilirsin. İlk sırada ego ve suçluluk ardından da güven çok işine yarayacaktır. Kendine güven güvenimin düştüğü dönemler de dinlediğim vazgeçilmez telkinlerimden :))

- Negatif düşüncelerinden kurtul. İlk yazdığın iletiye bir bak ne kadar olumsuz ifade var. Ruh halini yansıtıyor cümlelerin. Cümlelerini değiştirdikçe ruh halin de iyileşecek. Olumlamalardan faydalanabilirsin.

Asla yetersiz değilsin. Her insan bir potansiyele(belki de sonsuz bir potansiyel) sahip ve her insan değerlidir. Potansiyelimizin sınırlarını da biz belirliyoruz. Seçimlerimizle hayatımızı şekillendiriyoruz. Aynaya baktığımızda güzel/yakışıklı olduğumuzu düşünüyorsak öyleyizdir. Kendimizi öyle kabul etmişizdir. Önemli olan bizim kendimizi nasıl algıladığımızdır.

Karar verme noktasında önemli olan hayattan ne istediğimizi bilmek. Ne istediğini bilmek de yetmez. O isteğe ulaşmak için harekete geçmelisin.

Ebeveynlerimizi çok seviyoruz. Ama şu noktada çelişiyoruz. Onlar bizim kendimiz gibi olmamızdan çok kendi istedikleri gibi olmamazı istiyor. En azından annemle bu konuda çok tartışıyorduk. Tabi isteklerimiz uymadığında ya ben istemeyerek onun istediğini yapıyordum. Ya da yapmıyordum kocaman bir tartışma çıkıyordu. Sonu hüsran gözyaşı vs.
Şimdilerde kendi isteklerimi biliyorum o tür durumlarda daha akılcı çözümler bulmaya çalışıyorum. Düşünce ve isteklerimi sakinlikle anlatmaya ve onun da beni dinlemesini sağlamaya çalışıyorum. Dinlemiyorsa susuyorum. Kendi haline bırakıyorum. Dinlemeye hazır olduğunda tekrar konuşuyorum.

- Yapabilirsen "içini sıkan ve seni daraltan" ruh halinden de kurtul.

Kurtul kurt diyorum belki çok zor görünüyor ama bazen zıplamak kadar kolay olduğunu söylüyorlar. Duyunca delilik gibi geliyor belki de. Ama bu tavsiyeyi Amerikalı bir kişisel gelişim yazarının kitabından alıntıdır. :)

Doğru yerdesin şanslısın bu siteyi keşfettin. Burda çok güzel insanlar çok, faydalı paylaşımlar var. Aslında anormal falan da değilsin sadece sorunlarla nasıl başa çıkacağını bilmiyorsun.

Burda bunları yazdın diye sana kimse uyuz olmaz bence. En azından kendi adıma o tür olumsuz duygular geldiğinde kendime bunu yaşamak için izin vermiyorum. (Pembe gözlüklerden bakma modu)

Bazen kişisel anlamda en gelişmiş kişiler bile olumsuzluklardan nasıl kurtulacağını bilemeyebilir. Sabırla ve çabayla aşılamayacak engel yoktur.

Mükemmelliyetçilik insanı çok yorar. Önemli olan diğer bir konuda insanın kendisini olduğu gibi kabul etmesi. Hep diyorum "Kendini sevmelisin kendini sev ki başkaları da seni sevsin."

Kendini güvenden sonraki terichin de Sosyallik arttırıcı telkin olabilir.

Değişime inan, başaracağına inan.

Gülümse ve umutlu kal.