[sweeet]

Yeninden bir merhaba diyorum roxie şuanda günlüğünü okuyorum. Biraz zaman yolculuğu gibi olacak ama sana birşeyler söylemek ve anlatmak istedim. Henüz yarısındayım sabırla okuyorum. :)

Senin ruh halini hayata olumlu bakma direncini kıran yaşadığın ilişkinin gitmesi hayırlı olmuş. Geri dönüp baktığında en başında hikayenin adam hayatta ne istediğini bile biri değil ki. Tüm hayatını etkileycek üniversite eğitimini annesi için başlamadı. Sonra sana böyle bir ağır sorumluluk yüklemesi. En başında sen bunu kabul etmemeliydin belki de.İlişki de bazen biz kadınlar çok fazla annelik taslıyoruz. Elde değil, oluyor. Ama bunu zaman zaman dizginleyebilmek gerekiyor. Belki de annesiyle ilişkisindeki sorunlarını sana yansıtmış. Annesine veremediği tepkileri sana vermiş.

O geçmişte kaldı artık. O ne istediğini bilmiyordu. Ama onun ne istediği önemli değil ki. Önce sen ne istediğini bileceksin. Onun durumu senden daha kötü. Sen duygusal anlamda sıkıntı yaşıyor olabilirsin. Ama onun kişisel problemleri de var.

Kendine güven konusu çok önemli. Kendine güvenen insan iyi ilişki idare eder, kıskançlık krizlerine girmez. İlişkilerin uzun sürmesi hem kendine hem de karşılıklı güvene bağlıdır. Kendini güven telkinini ihitytaç duydukça dinlemeni tavsiye ederim.Ben bir dönem çok dineldim. Şimdi aynada gözlerimin içine bakarak kendime güvendiğimi söyleyebiliyorum. Eskiden insanlar bana güvenirdi. Onların güvenini boşa çıkarmamak için çabalardım. Şimdi ise kendime güveniyorum yapabileceklerimin farkındayım. Bence sen de farkındasın. Çünkü kişisel gelişim yolunda birşeyler başarmışsın. Yeniden toparlanacak ve hayatını güzelleştireceksin.

Üniversitenin ilk yıllarında ben de aynı senin gibi uzun süreli bir ilişki istiyordum. Hayatımı paylaşabilecğeim bir kişiyi çekmek istiyordum. O zamanlar bikinçsiz de olsa onu seçtim ve kendime çektim. Hep sorguladım. İlişkinin başında öyle bir soru evresi geçirdim ki. Doğru soruları sormak öyle öenmli ki bazen. Bu sorularım bana verdiğim siparişler gibi geri döndü adeta. Sonra biz sağlam bir ilişki temeli attık. Kavgalarımız bile ne azdı. Etraftaki insanlara bakıyorum tüm çiftler kavga ediyor ayrılıyor. Ama biz hep farklı olduk. yaklaşık 6- 6.5 yıl olduve hala birlikteyiz. Şimdi bir çok konuda daha bilinçliyim.Hikayemizin başı benziyor. O masalsı havayı kaybetmemek için kendine güvenmek ve bilinçli bir şekilde sahip olduğun ilişkinin en iyi yönleri için olumlamalar yapmak şükretmek kaybetme korkunu yenecektir. En azından bundan sonra yeni başlangıçlar yaptığında kendinden dhaa emin adımlar atacağına inanıyorum.

Sen hayata pırıl pırıl, geleceğe umutla bakabilecek güçlü bir kızsın. Dün sitede evlilik ile ilgili bir yazı okudum işte burada:

http://www.hayatimdegisti.com/forum/...tml#post800067

Tavsiye ederim yeni başlangıçlar yapacak herkesin okuması gereken bir paylaşım. Çok doğru tespitler var içinde. Yeni bir aşkı hayatına çekmeden önce kullanılması gereken bir kılavuz gibi.

Bu arada ilk ilişkin ve terk edilme konusunda da aynı şeyi yaşamışız. (çok benzer yönelrimiz var yaptığın olumlamalar falan). Çok eskidendi bu yaşadıklarımız ama bu bile kendimize güvenimizi yaralamış olabilir. Ben de kesin öyle olmuştu. Tekrar kendime güvenmemi sağlayan şey ise zaman ve hayat yolunda birlikte yürüdüğüm kişinin yardımları oldu. Ben olaya bakış açımı değiştirdim. Ve herşey daha da güzelleşti. Bir pencereden bakarken dışarı uzattım kafamı gördüğümden daha fazla şeyin orada olduğunu keşfettim.Yakın zamanda kendine güven telkinlerini dinledim epeyce onun da faydasını gördüm zaten güvenmek için çaalarken eksiklerimi o telkin yardımı ile tamamladığıma inanıyorum. Şimdi ise çok şükür her konuda güvenim tam.

Hayatta yaşadığımı korkular bugünkü problemleri hayatımıza çekiyor. Korktuğumuz şeylere odaklanmaktan çok her zaman olumlu şeyleri düşünmeye çalışmalıyız. Örnek en basitinden karanlıktan korkan bir kişi sürekli karanlığı düşünmesi ona ne kadar yardımcı olabilir. Oysa ışığı ya da güneşin her sabah doğacağını düşünmesi daha faydalı olacaktır.Korkularına odaklanma!

Ben de Portekiz hikayelerini çok merak ettim. :))

Şunu da fark etmeni isterim yas tutmayı biz seçtiğimiz gibi yas tutmayı bırakmayı da biz seçebiliriz. Herhangi bir anda buna karar verebiliriz. Şimdi, 5dk sonra, yarın vs. ...

Arkadaşının sözünü de çok beğendim "yitirdiklerine değil elde kalanlara bak!" ne de güzel söylemiş. :)) Böyle arkadaşlara sahip olduğun için ne kadar şanslısın.

Bir de ilişkinde çözmeden bıraktığın çok problem olmuş uzun süre bilinçaltın bunları çözmeye çalıştığı için sürekli gelgitler yaşıyorsun.
Kendini ve onu affet ve ruhunu özgür bırak. Yeni güzellikler senin olsun. Sana kalan şeyler sadece güzel anıların olmalı. O güzel anılar sana verilmiş en güzel hediye olan hayatının renkleri olacak. Daha çok güzel şeyler yaşayacaksın. Sen kendine izin verirsen önünde çok güzel bir hayat olacak.

Hani durup durup kendine soruyorsun ya bazı sorular aslında en güzeli zamanında aklındaki soruları sakinliği elden bırakmadan karşındakine sorabilmektir. Alacağın cevaplardan korkmadan sorabilmeli hatta herhangi bir cevap beklentisi içine girmeden sorulmalı sorular. Ama cevapları da alınmalı. Hoşumuza gitse de gitmese de böylece kendi kendini sorgulamaktan vazgeçersin. En azından kendine cevaplayabileceğin soruları sorar cevapları bulduğunda da daha mutlu ve huzurlu olabilirsin.

(çok uzun oldu ikiye bölecrğim daha yazacaklarım ve okuyacaklarım var.) Ve yine diyorum ki senle ben, biz çok benziyoruz.