[Pappatya]

Herkese merhaba

Kendi değişim ve gelişim macerama bugün başlıyorum :) Bugün kendimi değişime açıyorum ve hayatımın bundan sonra giderek daha iyi olacağına inanıyorum :)

Daha önce de telkinleri ara ara dinlemiştim fakat düzenli şekilde değildi. Ve telkinlerin yanında kendime yararlı olacak hiçbir şey yapmıyordum. Olumlamalar, eft vs gibi konulardan haberim bile yoktu. Şu an da pek bilgim olduğunu söyleyemem ama sizlerin ve bu forumun yardımıyla hepsini öğrenip yararlanabileceğime inanıyorum :)

Hayatımı kısaca özetlemem gerekirse, 16 yaşındayım lisede okuyorum. Kendimi bildim bileli olumsuz ve karamsar bir bakış açısına sahibim ve özgüvenim sıfır. Aslında düşündüğümde hayatımın o kadar kötü olmadığını görebiliyorum. Bulunduğum yerdeki en iyi okulda okuyorum, ailem bir arada ve sağlıklı, ciddi bir sağlık problemim yok, fiziksel açıdan bir engelim de yok, hatta şanslı sayılırım –insanların söylediğine göre- ama sürekli somurtkan, mutsuz, sinirli, işler istediği gibi gitmeyince çevresine ve hayata küsen biri oldum son iki yıldır. Son zamanlarda ciddi ciddi kendimi mutlu hissettiğim bi zaman hatırlayamıyorum. Bazen diğer insanlara bakınca kendimi o kadar zavallı hissediyorum ki… Çok çekingenim, sosyal değilim, fazla arkadaşım yok, yeni tanıştığım insanların yanında o kadar kasılıyorum ki karşı tarafa kendine aşırı güvensiz biri izlenimini hemen verdiğim konusunda şüphem yok. Aslında eskiden bu kadar kötü bi halde değildim daha çok arkadaşım vardı daha mutluydum genelde. Ama liseye geçtiğimden beri daha kötüye gidiyorum iki yıldır.

Nefret ettiğim bir yönüm de, her şeyi o kadar erteliyorum ki, düzenli ders çalışmak, düzenli spor yapmak, hatta bunlar bir yana dursun düzenli ilaç içmeyi bile beceremem o derece. Sırf şu an okuduğunuz bu yazıyı yazmayı bile ne kadaaar zamandır ertelediğimi ben bilirim :) Hatta siteye üye olmayı da :)

Sonuç olarak artık bir şeyleri değiştirme yolunda somut bir adım atmaya karar vererek bu günlüğü açıyorum. Şimdi kendime bir yol haritası çizmem gerek. Kendime güvenmeyi öğrenmem ve ayaklarımın üstünde durabilmem gerek, en küçük olumsuzlukta yılmamam gerek. Daha yolun başındayım böyle gidersem nereye varabilirim değil mi

Neyse bu yazıyı çokça uzatmışım, ama anlatacak şeylerin sonu yok :) Okuyan herkese sonsuz teşekkürleeer

Sevgiler, saygılar, mutluluklar