Alıntı:
sweetevil Nickli Üyeden Alıntı
 Merhaba arkadaşlar,
3 ayı geçti telkinleri dinleyeli, ben kendime karışık bir liste yaptım, en çok ihtiyacım olanları evirip çevirip dinliyorum. şimdilik söyleyebileceğim evet hayatım inanılmaz değişti, dün akşam sigara bölümüne yazdığım gibi ayrıldık biz sigara ile. bu çok çok güzel benim için.
Lakin farkettiğim şu ki sebepli sebepsiz doluyor benim gözlerim. dizide filmde bir sahne, haberlerin %80'i, sokakta gördüğüm küçük çocuk, yersiz yurtsuz bir kedi bir köpek, bir keman, ney sesi.. hatta bunları yazmak.
sanıyorum içimde biri sürekli soğan doğruyor!
okudum forumu da biraz rahatladım demekki bir ben değilmişim. zor ağlayan biri olmadım hiçbir zaman ama şimdi; bu kadar da kolay ağlanmazki :) |
Galiba ben bu başlığı hiç okumamışım. Okuduysam da unutmuşum herhalde. Bende neden artık film sahnesinde vs vs. gözlerim doluyor diyordum. Kolay kolay ağlamam ben, her şeye mantıklı durum bulurum. Hislerimi mi bastırıyomuşum acaba nedir? Demekki telkinler yüzünden bu yönde de değişime uğramışım. Bu kadar hassaslık iyi midir ki???
Aşırı merhamet mi kaçtı içime yoksa tam empatik mi oldum ?