Sen gittin ya benden baharı da alıp,
Güller soldu, renkler yitti, umut bitti,
Güneş ara verdi çiğdemle raksına,
Kalem yazmadı şiir, vuslattan başka…
Sen gittin ya dualar hep senden yana…
Dumanlar sana doğru ışık yok oldu,
Gözümde hep gri, hep mavi durdu,
Hülyalar sana döndü, emeller sana…
Seni tanıyamadılar ey Güneş’im!
“Ben” ruhuyla göremediler seni;
Samimi niyaza karşı mütevazi,
Şarlatanlara karşı kibirli…
Seni tanıyamadılar ey can suyum,
“Ben” gönlüyle göremediler;
Tende can, can da canan oluşunu,