Bugün çok hüzünlüyüm.
Köpeğim "şanslı" dün geceden beri kayıp.Nerede, nasıl hiç bilmiyorum..
Sabahtan beri ki arayışım, üzgünlüğüm en sonunda gözyaşlarıma dönüştü. Hayvan beslemek güzel de, gidişleri bir insan kadar yaralıyor.Bir ben mi böyleyim, görenlerin de gülesi geliyor.
Sokakta gördüğüm bir adam,"Bu köpek aradığına değiyor mu" dedi. Şaşırdım.Belli ki hayvan sevgisinden bihaber yaşayan biri...
Nette gezinirken dinlediğim bir melodi de hüznümü üyüce artırdı. Tekrar tekrar dinliyorum.Dinledikçe de ağlıyorum. Kendime eziyeti pek severim zaten.Aklıma tüm hüzünlendiren şeyler gelir. Korku filmi seyredeceğim mesela, ışıkları söndürürüm,perdeleri kapatırım. Eziyet olsun da..
Dinlediğim melodiyi de sizlerle paylaşmak istiyorum. Uygun başlığı bulamadım burada dinleyin bari.Kızın sesi ve yorumu çok güzel, beğeneceksiniz...Benim gibi ağlamayın da......