 Cevap: doğum sancısı ve aydınlanma
Ben....Yatağın altına saklanan çocuk...
29 yılımda kocaman aşklar yaşadım...
yılları bulan aşklar...
ama bir kez olsun dokunmasını istemediğim, izin vermediğim aşklar...
yalnız yürüdüğüm onca yılın sonunda, saklandığım yatağın altına biri kafasını soktu usulca...
baktım ve tuttum ellerinden...
hiç bırakmadım sonrasında...
bilmedi...
ilk defa birinin tenime dokunmasına izin verdim...
uzun yıllar sonunda bir gün başını yataın altına sokan o çocuğa baktım, ve karanlıkta bile kocaman gülen gözlerini gördüm...
karanlık br geceydi...köşeyi döndüğünde, sadece onun gözlerini görmüştüm.
kocaman bir gülümsemesi ve gamzeleri vardı...
çocukluğumun kahramanları gibiydi...
Geldi ve tuttum ellerinden...
dokundum....dokundu....sevdim....sevdi....
ilkti...
beni bulmaya gelmişti...
ben o gece anladım ki, iki insanın bedenleri birbirine değdiğinde ya herşey sonrasında tamamen biter,ya da sonsuz bir bağ kurulur...
Tek beden olmanın hazzını duyduğum o adamın ertesi gün ve günler, beni hiç hatırlamadığını farkettim...
Karanlıkta dokunduğu bedenin kimin olduğunu bile hatırlamadığını...
Aslında yatağın altındaki her bedene dokunacağını....
Ben beni bulmak için geldiğini sanmıştım...
O ise saklanmak için gelmiş o yatağın altına...
Şimdi başka hiçbir tene dokunup, kirletmek istemiyorum bu hayali... |