[Işıldayan Safir]

Kutlamanın Ölümden Haberi Yoktur

Ölüm yaşamın hizmetindedir. Yaşam asla ölmez. Fakat bilinçsizlik halinde, nedeninin açıkça farkında olmadığınız şeyleri yapmaya devam edersiniz. Hareket etmeye devam edersiniz çünkü herkes etmektedir, fakat nereye doğru ya da ne için hareket ettiğinizi bilmezsiniz. Yaşamaya devam edersiniz çünkü herkes eder ama bunu bilinçsiz bir şekilde yaparsınız.

Neden? Neden yarın sabah uyandığınızda soluk almayı sürdürmelisiniz? Tüm geçmişiniz bunun boş yere olduğunu kanıtlıyor ve kazara bilinci uyanmış bir insanla karşılaşmadığınız sürece bunun böyle sürüp gideceğini de gayet iyi biliyorsunuz. Uyanmış olan insanlarsa yüzyıllar geçtikçe öyle azaldı ki, böyle biriyle karşılaşmanız da pek olası değil.

Ancak yalnızca uyanmış olan kişi sizi uyandırabilir, sizi sarsıp, yapmakta olduğunuz şeyle ilgili biraz bilinç kazanmanızı sağlayabilir; bu yaşam değil, yetmiş, yetmişbeş senede tamamlanacak olan yavaş bir ölümdür. Her gün, her an ölmektesiniz. Dünyadaki büyük kitlelerin bildiği, uyguladığı yalnızca bu yavaş ölümdür. Yalnızca uyanmış olan o birkaç kişi, yaşamın o büyük gelgit dalgasından haberdardır.

Bu sizin yaşamınız. Bazı şeyleri neden yapıyorsunuz? Neden bir takım şeyleri satın alıyorsunuz? Ömrünüzü nasıl geçiriyorsunuz? Hiçbir şeyin farkında değilsiniz. Yalnızca bir uyurgezersiniz. Herkes sizi kandırabilir -zaten politikacılar da, din adamları da bunu yapmaktadır ve sizin bu bilinçsiz halinizde bu son derece doğaldır.

Yalnızca bilinçli bir insan istismar edilemez. Yalnızca bilinçli biri gerçekten yaşar, ve gerçekten yaşayanlar huzur içinde, sessizce, yüzlerinde bir gülümsemeyle ölür. Yüzünde gülümsemeyle ölen bu insanlar için aslında ölüm yoktur, çünkü onların bilincinin derinliklerinde, geride bırakılanın yalnızca beden olduğuna dair mutlak bir kesinlik vardır. Yaşam her zaman sürmüştür ve her zaman da sürecektir.