Sevgili *shamanic* ablacığım, söylediklerinde çok haklısın; ancak ben kişisel yönden kendimi geliştirme yolculuğumu bu siteyle başlatmadım, dur sayayım lise 1 de farketmiştim kendim için birşeyler yapmam gerektiğini ve o zaman başlamıştım yolculuğa, mücadeleye yaklaşık 10 yılı geçiyor bu sürenin bir kısmı aktif bir şekilde kitap okuyup sentezlemeye çalışarak, uygulamalar yaparak bir kısmı da hayatta bizzat deneyimleyerek, çarpıp kanayıp öğrenerek, bir kısmı da hiçbirşey yapmayarak geçti. Çok mesafe katettim ama hala hayatta beni kıran üzen yıpratan şeyler olmasına yol açan eksiklerim çoktu, bunlar üstüste gelince çok geriye gidebiliyorum. Asıl demek istediğim ben mücademi hep içimde bir başıma verdim, hiçkimseden yardım ve destek görmeden, hiç kimseye çaktırmadan, ben ilk defa burada paylaşmaya cesaret edebiliyorum bu tür sorunlarım olduğunu, herkes beni dışarıdan oldukça kendine güvenli, kendinden emin biri oduğumu sanıyorlarken, bilmiyorlardıki böyle durarak kendimi koruduğumu. Yani artık kendi başıma uğraşıp durmaktan çok sıkıldım, uzman birilerinden destek almaya gereksinimim var tek başıma koşup durmaktan yoruldum ve artık eksik yönlerimle uğraşmak istemiyorum, tamamiyle bir sonuca varmak istiyorum, içimdeki potansiyeli dışarı çıkarmak, yaşamımın, kişiliğimin eksik yönleriyle uğraşmak yerine bizzat hayatın kendiiyle uğraşmak istiyorum. Bekleyecek, dayanacak sabrım kalmadı, diğer yandan da hayallerimde beklettiğim, tanımadığım, bilmediğim ama geleceğini ümit ettiğim eşim olacak kişi bana gelmeden önce onun karşısına tam anlamıyla yeterli bir insan olarak çıkmak istiyorum, kırık dökük değil. Beni çok sevsin ve çok saygı duysun istiyorum bunun için de çok sevilecek ve saygı duyulacak biri olmam gerek, eşime ve çocuklarıma, Allah izin verirse yakın bir zamanda öğrencilerime yeter bir insan olamak istiyorum. Bilmem anlatabiliyor muyum, yoksa saçmalıyor muyum bilmiyorum.
