iyi kötü kararı verirken korkuyorum sorun bu.daha önceki başarızızlıkları berbat durumları tekrar yaşamaktan korkuyorum.böyle durumlarda ve üzgünken kalbim yerinden çıkcakmış gibi hızlı atıyor bi kaç gün.bu güne kadar güçlü durdum hep pozitif düşündüm.herşey düşünce de başlar bunu savundum.düşündüklerim istediklermin en ufak kısmı gerçekleşmiyor.bugün çk üzgünüm bana değersiz olduğum hatırlatılıyor.ben kendimi seviyorum ve gerçekten aklım duygularım yerinde.ama artık pozitif düşünüp iyi mi olayım yoksa hep isyan edenlerdenmi bunun kararını vericem artık galiba.kötü olmak istemesemde başaramasamda böyle mi olmam gerekiyor acaba.çok çaresizim ağladıkça acizliğim aklıma geliyor.ben zayıfım malesef bunu kabul ediyorum ama mutlu olmak hakkım yine de
