 Cevap: istanbulda yaşıyorum ama aklım hala ankarada..kafam çok karışık..
yorumlarınız için teşekkür ederim arkadaşlar...aslında bizi istanbulda tutmak için bir neden yok..(ama tabi bana sorarsanız)
ancak babama sorarsanız bir sürü neden var....babama göre evimizin konumu şahaneymiş...evden balkondan denizi görüyormuş..koca istanbulda bir daha böyle yer bulmak zormuş...annemin mezarı da istanbuldaymış evin de hatıraları varmış...ona göre onu rahatsız eden hiçbirşey yok...ama evladı (yani ben) istemiyorum diye de şehir değiştirip taşınmaya niyeti yok....geçmişte çok kiracılık ve taşınma gerçekleştirdiği için bıktığını ve artık bu yaştan sonra tekrar taşınmak istemediğini söylüyor...hele ki ankaraya...kendisi ankarayı beğenmiyor....istanbulu gördükten sonra ankaraya mı gidilir diyor...ve hayatında ilk kez bir ev sahibi olmuş ve böyle bir ev bulmuş..bir daha aynı şansı yakalayamazmış....defalarca konuştum hatta ablamı da konuşturdum ama fayda etmedi...
hatta fırsat buldukça dışarıda yürüyüşe çıktığımızda bile kendimce Ankarayı övüyor ve ankara ile istanbulun farklarını söylüyorum sürekli çaktırmadan kulağına girsin diye...ama hiç oralı olmuyor cevap vermiyor...mesela birşey oluyor...diyorum ki işte ankarada olsa bu olumsuzluğu göremezsin falan diyorum tık yok...çünkü konu hoşuna gitmiyor...
Ankarada evlilik istememin amacı tabi ki sadece evlilik nedeniyle ankaraya yerleşmek değil...benim hayatımın yarısı ankarada yarısı istanbulda geçti dolayısıyla bu süreç içinde 2 şehrin insanının profilini de az çok tanıdım ve Ankara insanının yapısının bana daha çok uyduğunu düşünüyorum...farklı memleketlerde büyümüş insanların gelenekleri görenekleri vesaireleri farklı olunca anlayışlar da farklı oluyor eşler biribiriyle anlaşsa bile aileler anlaşamıyor....ki istanbul zaten birçok farklılığın karması gibi birşey.....babam da kendisinden farklı bir insanla anlaşıcak birisi değil o konuda çok katıdır....beni de en iyi ancak benimle aynı şartlarda yetişen birisi anlar diye düşünüyorum...ben çok hassas ve duygusal bir insanım ve istanbulun zorlu şartlarında duygusallığa asla yer yok...mesela ben eşimin ekmek parası yüzünden eve gece 11 lerde 12 lerde gelmesini istemem...Ankara ise memur şehri olduğu için saat 6 da iş mesaisi bitiyor...sizce yanlış mı düşünüyorum...?
Ankarada yaşayan birisiyle evlilik yaparsam hem alıştığım sevdiğim bir şehirde yaşamış olurdum...hem de evlenip babamın boyunduruğundan çıkmış olurdum...adım da evli olurdu...hem de ablamla aynı şehirde olurdum (ablamı babamdan daha çok seviyorum) evleneceğim insan da ankara insanı olacağı için muhtemelen sessiz sakin yapıda birisi olur sanıyorum kendim de öyleyim..ve böyle birini idare etmek onunla geçinmek çok zor olmasa gerek...mesela aklı başında efendi bir devlet memuruyla neden olmasın ki ? istanbuldaki esnaflara işadamlarına tercih ederim doğrusu...istanbulda insanlar nerdeyse evinin köyünün yolunu unutuyor çalışıyorum diye.. |