[RimA Vita Perfetto]

Dün güzel bir gün geçirdim... tabi ki hayatımdeğişti'deki ailem sayesinde..
ahh bir de şu içimdeki yaş problemini ortadan kaldırsam.. bunu da sanırım sizin yardımınızla atlatmam gerekiyor.
übniversiteye gittiğimde 18 yaşında da arkadaşlarım oldu 35-40 yaşında da.. ve ortam icabı hepsine isimleriyle hitap ettik. ve ettimm. çünkü arkadaştık.. okul bittiğinden bu yana(15 ay oldu) pek bi tuhafım.. o 35-40 yaşındaki insanlara arkadaşlarım bebeğim diye hitap ediyorlardı.!!!
ee samimiyet güzel ama bana pek bi ters yahu..:))
neyse ben sadece samimi olduklarımla en fazla canım diye konuştum...
şimdi bu forumda o kadar çok güzel insan var ki. veee çoğu da benden büyük.. şimdii canım dicem olmıcak..
yaşını sorcam abla ya da abi dmeek için yanlış anlıcakk
kii soruyorum da yaşını bazılarının.. sonra abla dıyorum yahut abi..
ee bi de benden 4 yaş büyük üç arkadaş var burada çok çok sevdiğim.. hatta bağrıma basmak istediğim o kadar çok seviyorum yani.. neysee işte . onlarla ismen hitap kullanıyorum..çünkü onlar istediğin şekil hitap et dediler. rahat olmam gerek değil mi
ama ben tedirginim.. abla mı desem acaba diye...
yani saygısızlık yapıyormuşum gibi geldi. insanlar bana hep kimle nasıl konuşacağını biliosun diolar.
evet herkese karşı saygılıyım ve bu saygı benim için çok önemli. asla bana karşı istemediğim bi hareketi ya da sözü başkasına sarfetmem. çok dikkatli olmaya çalışırım.. kurduğum her cümleyi üzerinde düşünür öyle kurarım..
maalesef ki artık bu kuruntulardan bıktım.. ya herkesle arama bir mesafe koyup samimiyeti bırakıp resmi olmalıyım ya da herkesle canımlı cicimli konuşabilmeliyim.. yoruldum çünkü kime nasıl davranacağımı belirlerken düşünmekten.!!
bu konuda sizlerden de görüş almak istiyorum günlüğüme göz gezdiren sevgili arkadaşlarım... çünkü stres yapıo bu bende...