 Ynt: bu gün mü küçük kuş ?
ölüm
o kadar soğuk ve o kadar acımasız bir kelimeki.ben ölümün ne oldugunu ne kadar acı oldugunu 2003 yılında kardeşimi kaybedince anladım.ölüm dedikleri bu olmalıydı kimsenin engel olamadığı kimsenin karşı koyamadığı yaşamak istemediğimiz ama yaşamaya mecbur oldugumuz bişeydi ölüm.hiç bir zaman aklımızdan geçmeyen ama her zaman yanımızda olan.ölüm kaybetmekti sevdiklerini onları bir bilinmeze göndermekti.birgün ona kavuşacagını bilerek yaşamaktı bu yaşanan hayat.oysa kardeşimin ne hayalleri vardı uçsuz bucaksız ama ölüm hayal dinlemiyorduki.ne yaşa bakıyordu ne cinsiyete ne neler yaşadıgına ne iyi olduguna ne kötü olduguna.ölüm sadece seni alıp götürmekle uğraşıyordu sevdiklerinden.kalanların içi yanarmı acırmı düşünmüyordu ölüm.yıllar geçsede o yangın hala ilk günki gibi yüregimizi yakar.hani zaman unutturur derlerya yalan zaman unutturmaz sadece her yaşadığın gün gidene daha da yaklaştırdığı için seni acın azalır çünkü sevdiğine kavuşmaya az kalır her geçen günle.ölüm yaşamın bir parçasıdır ama ondan ayrı bir parçadır ölüm.herşeyi bırakır gidersin.işte budur ölüm. |