Canim günlük,
yogun bi is maratonunun ardindan sükür evdeyim
Insanin evi gibisi yook.. Havalarda bi alem, sabah ise giderken kemiklerim bile
buz tutacak sandim, simdi ise yolda gelirken bu kadar kalin giymeye ne gerek
var dedim kendime... Sonra sabahki halim geldi aklima güldüm
...
Hersey daha iyi oluyor ben bunun farkindayim her ne kadarda bu "S" beni
deli etmeye calissada.. Bak gör.. O direttikce bende diretiyorum...
Geldigi gibi gitmeye mahkumdur..
Ama rahatsiz etmiyor degil hani... Artik rüyalarin verdigi karmasikliga da
alisiyorum her ne kadar sabah kalktigimda tir caprmisima dönsemde
sükür yasiyoruz sükür birde kabuslarla ugrasmiyoruz..
Telkinlerin sayesinde sanirim bu karmasiklik oluyor.. Yani bilincaltim benim
onca ugras ve cabalarima ragmen
bir türlü cikaramdigim "S" nin nedenini cözümlemeye calisiyor..
Sanirim o yüzden bu rüyalar olsa gerek...
Ama diger hal ve hareketlerimde bi rahatsizlik bi sorun bi degisme yook..
Kendime olan güvenim daha da bi güc aliyor.. Kendimle olan barisikligim
daha da bi saglamlasiyor.. Insanlari daha cook seviyorum ve daha cook
oldugundan positiv bakabiliyorum hayata...
Bak gör hersey cook daha iyi olacak...
