isteklerimi söylerken bir sürü neden de sıralardım. şimdi ben böyle istiyorum yada ben bunu kabul etmiyorum diyorum. artık istediklerime yada istemediklerime sebep bulmak ve başkalarını da ikna etmek zorunda hissetmiyorum kendimi.
hakkımı savunmakta çok ilerledim. sesimi yumuşatmadan, hatta yükselterek ifade ediyorum düşüncelerimi. açıkçası bu kimsenin işine gelmiyor. şaşkınlıklarını sana bir şey oldu, sen çok değiştin, alıngan oldun gibi sözlerle ifade ediyorlar. aslında sadece bencilliklere, bencillik yapmadan dur demeyi öğrendim.  iş yerimde bencilliklerine sessiz kaldığım kişilerin, şimdi adımlarını atarken önlerinde bir engel olduğunu bildiklerini fark etmek hoşuma gidiyor. 
